| تعداد نشریات | 284 |
| تعداد نشریات سازمان | 82 |
| تعداد شماره‌ها | 3,044 |
| تعداد مقالات | 34,047 |
| تعداد مشاهده مقاله | 46,439,376 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 77,507,066 |
کاربرد چند فرمولاسیون زیستی قارچی برای مهار بیماری پوسیدگی سفید سیر در شرایط مزرعه | ||
| مهار زیستی در گیاه‌پزشکی | ||
| مقاله 7، دوره 5، شماره 2 - شماره پیاپی 10، اسفند 1396، صفحه 75-83 اصل مقاله (121.57 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/bcpp.2018.117921 | ||
| نویسندگان | ||
| جعفر نیکان* 1؛ اصغر حیدری2؛ لاله نراقی2؛ امیر ارجمندیان1؛ رازک مهدی‌زاده نراقی1 | ||
| 1بخش تحقیقات گیاه‌پزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، همدان، ایران | ||
| 2بخش تحقیقات بیماری‌های گیاهی، موسسه تحقیقات گیاه‌پزشکی کشور، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| دو آزمایش مزرعه‌ای برای ارزیابی تأثیر شش فرمولاسیون زیستی جدید در مهار بیماری پوسیدگی سفید سیر ناشی از قارچ Scleotium cepivorum ، در سال‌های 1394 و 1395 به اجرا درآمدند. فرمولاسیون‌های زیستی به‌کارگرفته شده با استفاده از سه گونه قارچ آنتاگونیست (Trichoderma asperellum، T. harzianumوTalaromyces flavus) و یک حامل ارگانیک (سبوس برنج) تهیه شدند. ملاک انتخاب این فرمولاسیون‌ها برای آزمون مزرعه‌ای عملکرد مؤثرشان در مهار پوسیدگی سفید سیر در شرایط گلخانه در مطالعه قبلی بود. آزمایش‌های مزرعه‌ای در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با هشت تیمار (شش فرمولاسیون زیستی، تیمار قارچ‌کش کاربندازیم و تیمار شاهد) در چهار تکرار به اجرا درآمدند. اعمال تیمارها قبل از کاشت و به‌روش پوشش بذر (سوخچه) سیر با هر یک از فرمولاسیون‌های زیستی، قارچ‌کش یا حامل ارگانیک (برای تیمار شاهد) صورت گرفت. برای اطمینان از وجود آلودگی یکنواخت، علاوه بر این‌که از زمین آلوده به S .cepivorum برای کاشت آزمایش استفاده شد، هنگام کاشت بذور، مقداری مایه بیماری (تکثیر شده روی دانۀ گندم) نیز به بستر کاشت اضافه شد. نود روز پس از کاشت، ارزیابی تیمارها با تعیین میانگین وقوع بیماری و شاخص شدت بیماری در هر تیمار، صورت گرفت. نتایج نشان داد که در سال اول آزمایش اغلب فرمولاسیون‌های زیستی مورد آزمون در مقایسه با تیمار شاهد، هر دو فاکتور بیماری را به‌طور معنی‌داری کاهش دادند. فرمولاسیون‌های زیستی R.B-T.h-1 وR.B-T.h-2 به‌ترتیب با داشتن 11/9 درصد و 5/13 درصد بوته بیمار مؤثرترین فرمولاسیون‌ها در مهار پوسیدگی سفید سیر بودند که از لحاظ آماری به اندازۀ تیمار قارچ‌کش بیماری را کاهش دادند. در سال دوم به‌دلیل تراکم بالاتر مایه بیماری در خاک، از شش فرمولاسیون زیستی مورد استفاده، چهار فرمولاسیون به‌طور مؤثری بیماری را مهار کردند. به‌طور کلی نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که این فرمولاسیون‌های زیستی جدید می‌توانند در مدیریت بیماری پوسیدگی سفید در مزارع سیر، جایگزین قارچ‌کش‌های شیمیایی زیان‌بار شوند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| بیوکنترل؛ قارچ آنتاگونیست؛ Sclerotium cepivorum؛ ایران | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Application of some fungal bioformulations for controlling garlic white rot disease in the field conditions | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Jafar Nikan1؛ Asghar Heydari2؛ Laleh Naraghi2؛ Amir Arjmandian1؛ Razak Mahdizadehnaraghi1 | ||
| 1Plant Protection Department, Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, AREEO, Hamadan, Iran | ||
| 2Plant Disease Research Department, Iranian Research Institute of Plant Protection, Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), Tehran, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| Two field experiments were conducted and executed during 2015 and 2016 to evaluate the effectiveness of six newly developed fungal bioformulations in controlling garlic white rot disease caused by Sclerotium cepivorum. The bioformulations were developed using three antagonistic fungi including Trichoderma harzianum, T. asperellum and Talaromyces flavus and rice bran as an organic carrier. They were selected based on their performance in the greenhouse conditions in a previous study, where they effectively controlled and reduced the garlic white rot disease. Field trials were conducted in a randomized complete blocks design with eight treatments (six bioformulations, an untreated control and a Carbendazim fungicide) each with four replicates. The garlic seeds (bulbs) were coated with each bioformulation and were sown in the field soil pre-inoculated with S. cepivorum. The incidence and the index of white rot disease severity were then determined in different treatments 90 days after sowing. Results showed that in the first year field experiment, most bioformulations were effective and reduced both disease factors significantly in comparison with the untreated control. The biofomulations R.B-T.h-1 and R.B-T.h-2, with 9.11% and 13.50% disease incidence, respectively, reduced the disease significantly and were as effective as the fungicide. However, in the second year due to the higher soil inoculum density, four out of the six applied bioformulations performed effectively in controlling the disease. The overall results of this study suggest that these newly developed bioformulations could replace harmful chemical fungicides in managing white rot disease in the garlic fields. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| biological control, Sclerotium cepivorum, fungal antagonists, Iran | ||
| مراجع | ||
|
Ardakani, S., Heydari, A., Khorasani, N., Arjmandi, M. & Ehteshami, R. 2009. Preparation of new biofungicides using antagonistic bacteria and mineral compounds for controlling cotton seedling damping-off disease. Journal of Plant Protection Research, 49(1): 49–55. Bakonyi, J., Vajna, L., Szeredi, A., Tímár, E., Kovács, G.M., Csősz M. &, Varga, A. 2011. First Report of Sclerotium cepivorum causing white rot of garlic in Hungary. New Disease Reports. Phytopathology, 87: 112–117. Bahraminejad, S., Maerefatzadah Khamenah, M., Abbasi, S. & ZareKhafari, A. 2010. In vitro screening of 27 plant species against phytopathogenic fungi. Modern Technology in Agriculture, 4(2): 1–11. Barnett, H.L. & Hunter, B. 1998. Illustrated genera of imperfect fungi. American Phytopathological Society, 218 pp. Cook, R.J. & Baker, K.F. 1988.The nature and practice of biological control of plant pathogens. APS Press. 281pp. Entwistle, A.R. 1990. Allium white rot and its control. Soil use and management, 6: 201–209. Francisco, D.H., Angelica, M.P., Gabriel, M., Melchor, C.S., Raul, R., Cristobal, N. & Francisco C.R. 2011. In vitro antagonist action of Trichoderma strains against Sclerotium cepivorum and Sclerotinia sclerotiorum. American journal of Agricultural and biological Sciences, 6(3): 410–417. Heydari, A. & Pessarakli, M. 2010. A review on biological control of fungal plant pathogens using microbial antagonists. Journal of Biological Sciences, 10: 272–290. Heydari, A. & Naraghi, L. 2014. Application of antagonistic bacteria for the promotion of cotton seedlings growth characteristics. International Journal of Agriculture and Crop Sciences, 7(13): 1267–1273. Kakvan, N., Heydari, A., Zamanizadeh, H.R., Rezaee, S. & Naraghi, L. 2013. Development of new bioformulations using Trichoderma and Talaromyces fungal antagonists for biological control of sugar beet damping-off disease. Crop Protection, 53:80–84. Mahdizadehnaraghi, R., Heydari, A., Zamanizadeh, H.R., Rezaee, S. & Nikan J. 2015. Biological control of garlic (Allium) white rot disease using antagonistic fungi-based bioformulations. Journal of Plant Protection Research, 55(2): 136–141. Mahdizadehnaraghi, R., Zafari, D., Zamanizadeh, H.R. & Arjmandian, A. 2007. Identification and distribution of the important fungal disease agents on garlic in Hamadan province. Agricultural Research (Water, Soil, Plant in agriculture), 3(7): 1735–1746. McLean, K. & Kirstin, L. 2001. Biological control of onion white rot using Trichoderma harzianum. Thesis submitted in fulfillment of the requirements for the Degree of Doctor of Philosophy at Lincoln University, Canterbury, New Zealand. Naeimi, Sh. & Zare, R. 2013. Evaluation of indigenous Trichoderma spp. isolates in biological control of Botrytis cinerea the causal agent of strawberry gray mold disease. Biocontrol in Plant Protection, 1(2): 55–74 Naraghi, L., Heydari, A. & Ershad, D. 2006. Sporulation and survival of Talaromyces flavus on different plant material residues for biological control of cotton wilt caused by Verticillium dahliae. Iranian Journal of Plant Pathology, 42: 381–397. Naraghi, L., Heydari, A., Rezaee, S., Razavi, M. & Mahmoodi Khaledi, E. 2010. Biological control of tomato verticillium wilt disease by Talaromyces flavus. Journal of Plant Protection Research, 50: 341–346. Naraghi, L., Heydari, A., Rezaee, S. & Razavi, M. 2011. Biocontrol agent Talaromyces flavus stimulates the growth of cotton and potato. Journal of Plant Growth Regulation, 31(4): 471–477. Naraghi, L., Heydari, A., Rezaee, S. & Razavi, M. 2013. Study on some antagonistic mechanisms of Talaromyces flavus against Verticillium dahliae and Verticillium albo-atrum, the causal agents of wilt disease in several important crops. Biocontrol in Plant Protection, 28(1): 13–28. Nikan, J. & Khavari, H. 2014. In vitro anti-fungal activity of watercress (Nasturtium officinale) extract against Fusarium solani, the causal agent of potato dry rot. Journal of Herbal Drugs, 5(1): 19–24. Nikan, J. 2015. In Vitro Anti-Fungal Activity of Garden Thyme (Thymus vulgaris L.) Essential Oil against Aspergillus flavus, the Major Producer of Aflatoxin. International Journal of Biological Advances, 1(1): 10–16. Samavat, S., Heydari, A., Zamanizadeh, H.R., Rezaee, S. & Alizadehaliabadi, A. 2014. Comparison between Pseudomonas aureofaciens (chlororaphis) and P. fluorescens in biological control of cotton seedling damping-off disease. Journal of Plant Protection Research, 54(2): 115–121. Saremi, H. & Ammarellou, A. 2010. Garlic white rot caused by Sclerotium cepivorum and its managing by soil solarization in Zanjan province, northwest Iran. Journal of food, Agriculture & Environment, 8(3, 4): 411–414. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 552 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 431 |
||