- همه نشریات
- نشریات علمی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویچ کشاورزی
- مجلات ترویجی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
- سایر نشریات سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
- نشریات علمی انجمن ها
- علوم آب و خاک
- علوم اقتصاد و ترویج کشاورزی
- علوم جنگل, مرتع و آبخیزداری
- علوم دامی و شیلات
- علوم زراعی و باغی
- علوم گیاهپزشکی
- علوم مهندسی و مکانیزاسیون کشاورزی
- نشریات با زبان انگلیسی
- نشریات با زبان فارسی
- نشریات دانشگاه آزاد اسلامی
- نشریات علمی
پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 283 |
| تعداد نشریات سازمان | 81 |
| تعداد شماره‌ها | 2,726 |
| تعداد مقالات | 31,040 |
| تعداد مشاهده مقاله | 27,670,266 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 16,213,987 |
واکنش برخی ژنوتیپ‌های محلی و اصلاحشده کنجد به عوامل بوته‌میری در شرایط مزرعه | ||
| نهال و بذر | ||
| مقاله 7، دوره 33، شماره 4، اسفند 1396، صفحه 535-546 اصل مقاله (240.65 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/spij.2018.117873 | ||
| نویسندگان | ||
| حمید صادقی‌گرمارودی* 1؛ سعداله منصوری2؛ مسعود سلطانی نجف‌آبادی2 | ||
| 1مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، کرج | ||
| 2مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران | ||
| چکیده | ||
| اصلاح کنجد برای ایجاد مقاومت به عوامل بوته‌میری، یکی از اهداف مهم در برنامه به‌نژادی این محصول محسوب می‌شود. از آنجایی‌که مهم‌ترین عوامل ایجادکننده بوته‌میری قارچ‌های خاکزی هستند، بهترین راه برای کنترل این بیماری، استفاده از ارقام مقاوم است. قارچ‌های Macrophomina phaseolina (عامل بیماری پوسیدگی زغالی) و Fusarium oxysporum f.sp. sesami (عامل پوسیدگی ریشه، طوقه و ساقه کنجد)، مهم‌ترین عوامل بوته‌میری کنجد در کشور هستند. در این تحقیق به‌منظور غربال ژرم‌پلاسم کنجد به عوامل بوته‌میری، 81 ژنوتیپ بومی و اصلاح شده در مزرعه‌ای که با بقایای بوته‌های بیمار آلوده شده بود، کاشته شدند. آزمایش در قالب طرح لاتیس ساده با دو تکرار در مزرعه تحقیقاتی مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج در سال‌های زراعی 83-1381 انجام شد. نتایج نشان داد که چهار ژنوتیپ مغان 17، مغان 19، مغان 3 و عراقی 2 دارای بیشترین سطوح مقاومت به بیماری بوته‌میری در شرایط مزرعه بودند. تعداد شانزده ژنوتیپ به عنوان نیمه مقاوم، پانزده ژنوتیپ به عنوان نیمه حساس و بقیه به عنوان حساس یا خیلی حساس گروه‌بندی شدند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| کنجد؛ قارچ فوزاریوم؛ قارچ ماکروفومینا؛ پوسیدگی زغالی؛ پوسیدگی ریشه و طوقه؛ مقاومت | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Response of some Native and Improved Genotypes of Sesame to Damping off Agents under Field Conditions | ||
| نویسندگان [English] | ||
| H. Sadeghi Garmaroodi1؛ S. Mansori2؛ M. Soltani NajafAbadi2 | ||
| 2Seed and Plant Improvement Institute, Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), Karaj, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| Breeding for resistance to damping off is one of the main aims in sesame breeding scheme. Since the most important causal agents of damping off are soil- borne fungi, using resistant cultivars is the best strategy to control this disease. The fungi, Macrophomina phaseolina (causing charcoal rot) and Fusarium oxysporum f.sp. sesami causing root (causing crown and stem rot of sesame) are the most important causal agents of damping off in sesame in Iran. In this research for screening of sesame germplasm to damping off agents, 81 native and improved genotypes of sesame were cultivated in a farm infested by infected plant debris. The experiment was conducted as simple lattice with two replications during 2002-2004 growing seasons at the Research Farm of Seed and Plant Improvement Institute, Karaj, Iran. The results showed that four genotypes of Moghan 17, Moghan 19, Moghan 3 and Iraqi 2 had the highest level of resistance to damping off in field condition. Sixteen genotypes grouped as moderately resistant, 15 genotypes as moderately susceptible and the rest grouped as susceptible or highly susceptible ones. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| sesame, Fusarium oxysporum, Macrophomina phaseolina, charcoal rot, stem and crown rot, resistance | ||
| مراجع | ||
|
Anonymous, 2018. Iran Meteorological Organization, Karaj Station. Temperature and precipitation data for years between 2002 to 2004.
Avila, M. J., and Pineda, J. B. 1996. Behaviour of ten sesame cultivars (Sesamum indicum, L.) against Macrophomina phaseolina in Venezuela during three growing seasons. Sesame and Safflower Newsletter 12: 63-76.
Basirnia, T., and Banihashemi, Z. 2006. Seed transmission of Fusarium oxysporum f.sp. Sesame on Sesamum indicum in Fars province. Iranian Journal of Plant Pathology 42: 117-123 (in Persian).
Dhingra, O. D., and Sinclair, J. B. 1975. Survival of Macrophomina phaseolina sclerotia in soil: effects of soil moisture, carbon: nitrogen ratios, carbon sources, and nitrogen concentrations. Phytopathology 65: 236-240.
El-Bramaway, M. A. E. S., and Abd Al-Wahid, O. A. 2009. Evaluation of resistance of selected sesame (Sesamum indicum) genotypes to Fusarium wilt caused by Fusarium oxysporum f.sp sesami. Tunisian Journal of Plant Protection 4: 29-39.
Fallahpori, A., Aminian, H., Sahebani, N., and Esmailzadeh Hosseini, S. A. 2013. Evaluation of peroxidase activity in two resistant and susceptible sesame germplasms to fusarium damping off caused by Fusarium oxysporum f.sp sesami. Iranian Journal of Plant Pathology 49: 113-118 (in Persian).
Jyothi, B., Ansari, N. A., Vijay, Y., Anuradha, G., Sarkar, A., Sudhakar, R. and Siddiq, E. A. 2011. Assessment of resistance to Fusarium wilt disease in sesame (Sesamum indicum L.) germplasm. Australasian Plant Pathology 40: 471-475.
Langham, D. R. 2006. Non-dehiscent sesame variety S25. US Patent application. No. 10/881,721.
Langham, R. D., Smith, G., Wiemers, T., and Wetzel, M. 2008. Southwest Sesame Grower’s Pamphlet, Sesaco Corporation, San Antonio, Texas, USA.
Mihail, J. D. 1992. Macrophomina. pp. 134-136. In: Singleton, L. L., Mihail, J. D., and Rush, C. M. (eds). Methods for Research on Soilborn Phytopathogenic Fungi. APS Press, St. Paul, MN, USA.
Muragesan, M., Shanmugam, N., Menon, P. P., Arokiaraj, A., Dhamu, K. P., and Kochubabu, M. 1978. Statistical assessment of yield loss of sesame due to insect pest and disease. Madras Agricultural Journal 65: 290-295.
Oh, M. K., Park, K. H., Seo, H. Y., Kim, S., Park, M. S., Rho, J. H., and Park, K. Y. 2001. A new high yielding sesame variety, " Pungahnkkae'' with moderate resistance to both Phytophthora blight and fusarium wilt. Korean Journal of Breeding 33: 346-347.
Rajput, M. A., Khan, Z. H., Jafri, K. A., and Fazal Ali, J. A. 1998. Field screening of sesame germplasm for resistance against charcoal rot (Macrophomina phaseolina). Sesame and Safflower Newsletter 13: 63-66.
Sadeghi Garmaroodi, H., and Mansuri, S. 2014. Primary evaluation of Sesame germplasm for resistance to charcoal rot disease in laboratory condition. Seed and Plant Improvement Journal 30-1: 493-505 (in Persian).
Sadeghi Garmaroodi, H., and Mansuri, S. 2016. Reaction of improved sesame lines and cultivars to fusarium wilt at in vitro and greenhouse conditions. Applied Researches in Plant Protection 5-2: 59-70 (in Persian).
Shabana, R., Abd El-Mohsen, A. A., Khalifa, M. M. A., and Saber, A. A. 2014. Quantification of resistance of F6 sesame elite lines against charcoal rot and fusarium wilt diseases. Advance in Agriculture and Biology 1: 144-150.
Shalaby, S. I. M., 1997. Effect of fungicidal treatment of sesame seeds on root rot infection, plant growth and chemical component. Bulletin of Faculty of Agriculture, University of Cairo, Egypt 48: 397-411.
Wei, L., Zhang, H., Duan, Y., Li, C., Chang, S., and Miao, H. 2016. Transcriptome comparison of resistant and susceptible sesame (Sesamum indicum L.) varieties inoculated with Fusarium oxysporum f.sp. sesami. Plant Breeding 135: 627-635.
Wyllie ,T. D. 1988. Charcoal rot of soybeans current status. pp. 106-113. In: Wyllie T. D., and Scott, D. H. (eds.). Soybean Diseases of the North Central Region. American Phytopathological Society, St. Paul, MN, USA.
Yazdi Samadi, B., Rezaii, A., and Valizadeh, M. 2006. Statistical designs in Agricultural Research. 6th ed. Tehran University Press. 770 pp (in Persian).
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 324 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 215 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب