این بررسی روی ماهیان بومی و اقتصادی دریاچه سد مخزنی مهاباد صورت گرفت. در طول سال 1377 تا 1378، 144 عدد از 13 گونه ماهیان دریاچه شامل: سیاه ماهی، کپور معمولی، ماهی عروس، کپور نقره ای، مروارید ماهی ارومیه، کپور علفخوار، شاه کولی ارومیه، کپور سرگنده، سس ماهی کورا، ماهی سیم، ماهی حوض، ماهی لوچ و اسبله طی چهار مرحله نمونه برداری، صید و بصورت زنده به آزمایشگاه منتقل شدند و قسمتهای مختلف پوست باله ها و آبششها از نظر ضایعات ظاهری و آلودگی به انگلهای سخت پوست با استفاده از میکروسکوپ و لوپ مورد معاینه قرار گرفتند و برای نگهداری و شناسایی دقیقتر نمونه های یافت شده، از مواد تثبیت کننده به روشهای متداول استفاده گردید. در نتیجه تحقیقات بعمل آمده مشخص شد که 72/34 درصد از ماهیان مورد مطالعه بنحوی به سخت پوستان انگلی آلودگی داشتند. گونه های شناسایی شده در این بررسی به ترتیب فراوانی عبارت بودند از: Linnaeus، 1758 Lernaea cyprinacea ،Ergasilus peregrinus Heller، 1865 و Tracheliastes polycolpus Nordmann، 1832. گونه L. cyprinacea از نظر بیماریزایی گونه خطرناکی است و گونه های T. polycolpus و E. peregrinus بترتیب از اهمیت کمتری برخوردار هستند. سیاه ماهی و ماهی عروس آلودگی به سه گونه را نشان دادند در صورتیکه کپور نقره ای، شاه کولی ارومیه، کپور سرگنده، ماهی سیم، ماهی حوض و ماهی لوچ عاری از آلودگی به این انگلها بودند. آلودگی به انگلهای فوق در تابستان بیشترین (23 درصد) و در زمستان کمترین (10 درصد) حد را داشته و از طرفی بیشترین فراوانی آلودگی به ارگازیلوس (58/14 درصد) و کمترین آن به تراکلیاستس (55/5 درصد) تعلق داشت. آلودگی ماهیان دریاچه به E. peregrinus برای نخستین بار از ایران گزارش می گردد.
Identification of crustacean parasites in some fishes of Mahabad reservoir
نویسندگان [English]
F. Mir hashemi nasab؛ J. Pazoki
چکیده [English]
This study was carried out on endemic and economical fishes of Mahabad reservoir in 1998 to 1999. In this regard, 144 specimen belong to 13 species or Capoeta capoeta, Chalcalburnus atropatenae, Leuciscus cephalus, Cyprinus carpio, Hypophthalmichthys moltrix, Acantalburnus uremianus, Ctenopharyngodon idella, Hypophthalmichthys nobilis, Carassius auratus, Abramis brama, Barbus lacerta, Nemachilus sp. and Silurus glanis were studied from point of infections on different tissues and organs such as skin, fins and gills. The prevalence of infestation was found 34.72% and the identified parasites based on abundance were as follow: Ergasilus peregrinus Heller, 1865, Lernaea cyprinacea Linnaeus, 1758 and Tracheliastes polycolpus Nordmann, 1832, in which among them L. cyprinacea was found as more dangerous parasite. Among studied fishes, L. cephalus and C. capoeta were contaminated with all above mentioned parasites whereas there were not observed any infections for other fishes.