- همه نشریات
- نشریات علمی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویچ کشاورزی
- مجلات ترویجی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
- سایر نشریات سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
- نشریات علمی انجمن ها
- علوم آب و خاک
- علوم اقتصاد و ترویج کشاورزی
- علوم جنگل, مرتع و آبخیزداری
- علوم دامی و شیلات
- علوم زراعی و باغی
- علوم گیاهپزشکی
- علوم مهندسی و مکانیزاسیون کشاورزی
- نشریات با زبان انگلیسی
- نشریات با زبان فارسی
- نشریات دانشگاه آزاد اسلامی
- نشریات علمی
پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 283 |
| تعداد نشریات سازمان | 81 |
| تعداد شماره‌ها | 2,726 |
| تعداد مقالات | 31,042 |
| تعداد مشاهده مقاله | 28,085,285 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 16,247,580 |
اثرات سطوح متفاوت نسبت پروتئین به انرژی ( P/E ) جیره غذایی بر روی رشد و ترکیب بدن تاسماهی ایرانی ( Acipenser persicus ) پرورشی | ||
| مجله علمی شیلات ایران | ||
| مقاله 13، دوره 16، شماره 1، اردیبهشت 1386، صفحه 129-140 اصل مقاله (201.12 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/isfj.2007.114980 | ||
| نویسندگان | ||
| محمود محسنی؛ محمد پورکاظمی؛ محمود بهمنی؛ حمیدرضا پورعلی؛ میر مسعود سجادی | ||
| چکیده | ||
| به منظور بهبود تغذیه و رشد تاسماهی ایرانی (A. persicus) آزمایشی جهت اندازه گیری نسبت مناسب پروتئین به انرژی (P/E) در جیره غذایی تاسماهی ایرانی زیر یکسال (وزن متوسط 136.82±0.65 گرم) در قالب چهار تیمار (سه تکرار در هر تیمار) در حوضچههای فایبرگلاس 500 لیتری در شرایط یکسان پرورشی (اکسیژن محلول، نور، شدت جریان آب و ...) طراحی و انجام شد. از چهار جیره غذایی به نامهای H با سطح N، P/E=21.33 با سطح L، P/E=20.24 با سطح P/E=19.22 و M با سطح P/E=18.26 برحسب میلی گرم پروتئین در کیلوژول استفاده شد. ماهیان به مدت 130 روز و روزانه تا حد سیری تغذیه شدند. درجه حرارت آب بین 12.82±1.48 درجه سانتیگراد و میزان اکسیژن محلول در طول دوره پرورش 9.55±0.18 میلی گرم در لیتر در نوسان بود. در تمام تیمارها ماهیان به سرعت رشد نموده و استفاده مفیدی از جیرهها داشتند. در این آزمایش مشخص شد که با کاهش سطوح پروتئین به انرژی، میزان رشد، SGR، FE، PER و GR افزایش می یابد. بعبارت دیگر رشد بالاتر در ارتباط با سطح پایینتر P/E مشاهده گردید. میزان مصرف غذا و ضریب چاقی با میزان انرژی جیره رابطه مستقیم داشت (H>M>L>N)، یعنی با افزایش انرژی و کاهش نسبت پروتئین به انرژی (P/E) مقادیر فوق الذکر دارای رابطه مثبت بودند و افزایش یافتند. مقادیر کارآیی غذا (FE) و میزان کارآیی پروتئین (PER) در ماهیانی که از جیره N (دارای کربوهیدرات بیشتر و درصد چربی کمتر) و L (دارای کربوهیدرات کمتر و درصد چربی بیشتر) تغذیه کرده بودند، برابر بود. می توان اذعان نمود که تاسماهی ایرانی میتواند از چربیها و کربوهیدراتها بعنوان یک منبع انرژی غیرپروتئینی استفاده کند. نتایج این مطالعه نشان داد که مقدار 40 درصد پروتئین و نسبت پروتئین به انرژی 18.3 تا 19.2 میلی گرم پروتئین در کیلوژول برای رشد و کارآیی موثر پروتئین در تاسماهی ایرانی مناسب و کافی است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| تاسماهی ایرانی؛ Acipenser persicus؛ پروتئین؛ انرژی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| EFFECT OF DIFFERENT DIETARY PROTEIN TO ENERGY RATIOS (PIE) ON GROWTH PERFORMANCE AND BODY COMPOSITION OF FARMED PERSIAN STURGEON (ACIPENSER PERSICUS) | ||
| نویسندگان [English] | ||
| M. Mohseni؛ M. Porkazemi؛ M. Bahmani؛ H. Porali؛ M. Sajadi | ||
| چکیده [English] | ||
| To improve Persian sturgeon nutrition and determine its nutritional requirements, a growth trial was conducted to measure optimum dietary protein to energy ratio in Persian sturgeon sub-yearlings. Four diets: H (p/E=21.33mg/kJ), N (P/E=20.24mg/kJ), L (P/E=19.22 mg/kJ) and M (p/E=18.26mg/kJ)were used in the experiment. Triplicate groups of fish were kept in 500L fiberglass tanks under homogenous culture conditions (dissolved oxygen, light and water flow rate) and fed with the experimental diets. Fish were fed to satiation four times per day during 130 days of experiment when the average water temperature and dissolved oxygen were 12.82±1.48°C and 9.55±0.18mg/l respectively. Fish in all treatments grew fast and efficiently utilized the diets. Growth rate, FE, OR, SGR and PER increased with decreasing dietary protein to energy ratios. A higher growth was observed in the fishes fed with lower PIE ratios. Food intake and fatness coefficient increased with increasing dietary energy and decreasing PIE ratios. There were no significant differences in feeding efficiency (FE) and protein efficiency ratio (PER) in fish fed with diet N (high carbohydrate and low lipid content) and diet L (low carbohydrate and high lipid content). We conclude that the Persian sturgeon is able to use lipids and carbohydrates as non-protein sources of energy. The results of the present study demonstrated that the protein content and PIE ratio for optimum growth and efficient protein utilization in Persian sturgeon is 40% and 18.3-19.2mg protein/kJ energy, respectively. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Persian sturgeon, PROTEIN TO ENERGY RATIO, Growth rate, SGR, FCR | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 227 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 139 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب