آئین جمشید, خسرو, حق شناس, آرش. (1396). ارزیابی ریسک زیستمحیطی فعالیت مراکز تولید میگوی عاری از بیماری خاص ارزیابی ریسک زیستمحیطی فعالیت مراکز تولید میگوی عاری از بیماری خاص. سامانه مدیریت نشریات علمی, 26(4), 73-81. doi: 10.22092/isfj.2017.113924
خسرو آئین جمشید; آرش حق شناس. "ارزیابی ریسک زیستمحیطی فعالیت مراکز تولید میگوی عاری از بیماری خاص ارزیابی ریسک زیستمحیطی فعالیت مراکز تولید میگوی عاری از بیماری خاص". سامانه مدیریت نشریات علمی, 26, 4, 1396, 73-81. doi: 10.22092/isfj.2017.113924
آئین جمشید, خسرو, حق شناس, آرش. (1396). 'ارزیابی ریسک زیستمحیطی فعالیت مراکز تولید میگوی عاری از بیماری خاص ارزیابی ریسک زیستمحیطی فعالیت مراکز تولید میگوی عاری از بیماری خاص', سامانه مدیریت نشریات علمی, 26(4), pp. 73-81. doi: 10.22092/isfj.2017.113924
آئین جمشید, خسرو, حق شناس, آرش. ارزیابی ریسک زیستمحیطی فعالیت مراکز تولید میگوی عاری از بیماری خاص ارزیابی ریسک زیستمحیطی فعالیت مراکز تولید میگوی عاری از بیماری خاص. سامانه مدیریت نشریات علمی, 1396; 26(4): 73-81. doi: 10.22092/isfj.2017.113924
ارزیابی ریسک زیستمحیطی فعالیت مراکز تولید میگوی عاری از بیماری خاص ارزیابی ریسک زیستمحیطی فعالیت مراکز تولید میگوی عاری از بیماری خاص
این مطالعه بخشی از طرح کلان ملی و فناوری " کسب و انتقال دانش فنی برای تولید میگوی عاری از بیماری خاص و قطع وابستگی به محصولات خارجی" بود که باهدف ارزیابی و تحلیل ریسک کلیه مراحل تولید میگوی عاری از بیماریهای خاص (Specific Pathogen Free) شامل؛ مولدسازی، تکثیر لارو، پرورش میگو، تغذیه و کیفیت آب، تعیین الگوی پایش پیامدها، تعیین راهکارهای مدیریت و کنترل پیامدها از فروردین سال 1391 تا شهریور 1393 در ایستگاه تحقیقاتی بندرگاه و ایستگاه تحقیقاتی خلیجفارس، متعلق به پژوهشکده میگوی کشور، واقع در شهر بوشهر انجام گردید. شناسایی و غربالگری ریسکهای پروژه از روش صورت ریز پرسشنامهای و کمی سازی ریسکها بر اساس روش تجزیهوتحلیل جنبه زیستمحیطی و اثر آن، 2(EA)، استفاده شد. براساس نتایج این مطالعه تعداد عوامل خطر شناسایی شده در ایستگاه تحقیقاتی بندرگاه 15 مورد بود در صورتیکه این تعداد در ایستگاه تحقیقات میگوی SPF خلیج فارس 13 مورد برآورد گردید . تعداد بیشتر عوامل خطر در ایستگاه بندرگاه نسبت به ایستگاه خلیج فارس میتواند بدلیل سطح پائینتر ایمنی زیستی ایستگاه بندرگاه، ساختار فیزیکی فضا ها، قدمت آن و وجود دو کانون احتمالی بروز آلاینده ها، نیروگاه اتمی بوشهر و اسکله صیادی بندرگاه، در نزدیکی این ایستگاه باشد. بالاترین عدد اولویت جنبه (APN) محاسبه شده در ایستگاه بندرگاه 42 بود درصورتیکه بیشترین مقدار عددی اولویت جنبه در ایستگاه خلیج فارس 30 بود. نتیجه این تحقیق نشان می دهد که سطح خطر در ایستگاه خلیج فارس پائینتر از سطح آن در ایستگاه بندرگاه است. بیشترین احتمال خطر در هر دو ایستگاه تحقیقاتی مورد بررسی مربوط به انتقال عوامل بیماریزا ناشی از تغذیه میگوها و آلودگی آب ورودی می باشد.
Environmental risk assessment of the activity of SPF shrimp production centers
نویسندگان [English]
Kh Aeinjamshid؛ A Haghshenas
چکیده [English]
This study is a part of the national and technology master plan entitled "Attain to technical knowledge of specific pathogen free shrimp production and cut off to dependence on foreign products". The goals of this work were to assess and analysis the risk factors of production of specific pathogen free Litopenaeus vannamei shrimp in its all stages (broodstocking, laravl production, shrimp farming, feeding and water quality), determining the pattern of outcomes monitoring, management and control of outcomes from April 2012 to September 2015 in Bandargah research station and Persian Gulf SPF Shrimp research station and their environment, belonging to Shrimp Research Center, located in Bushehr. Identification and screening of risk factors have been done based on Environment Aspect and Effect Analysis method, (EA)2, using a fine statement questionnaire and quantification of risks. The number of identified risk factors in Bandargah research station was 15 while it was 13 in Persian Gulf SPF Shrimp research station. The more risk factors in Bandargah station in respect to its risk factors in Persian Gulf station is might due to lower level of biosecurity, physical structure and aging of Bandargah station and existence of two possible source of contamination, the Bushehr nuclear power plant pollutants and Bandargah fishing harbor, near to the station. On the basis of results, the maximum values of APN in Bandargah station was 42 while it was 30 in Persian Gulf station. These results revealed that the level of risk in Persian Gulf station is lower than that in Bandargah station. The most probable risks in both studied research stations are related to transmission of pathogens in shrimp feeding and water intake pollution.
کلیدواژهها [English]
Environmental risk assessment, Shrimp, Specific pathogen free, bushehr