| تعداد نشریات | 285 |
| تعداد نشریات سازمان | 83 |
| تعداد شمارهها | 3,094 |
| تعداد مقالات | 34,531 |
| تعداد مشاهده مقاله | 49,369,558 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 79,814,209 |
تجزیهوتحلیل کروموزومی بلوط دارمازو (Quercus infectoria G. Oliver) | ||
| تحقیقات ژنتیک و اصلاح گیاهان مرتعی و جنگلی ایران | ||
| مقاله 12، دوره 25، شماره 2 - شماره پیاپی 50، مهر 1396، صفحه 324-336 اصل مقاله (366.15 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله علمی - پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/ijrfpbgr.2017.113323 | ||
| نویسندگان | ||
| فهیمه قاسمی پیربلوطی1؛ آفاق تابنده ساروی* 2؛ اصغر مصلح آرانی3 | ||
| 1دانشآموخته کارشناسی ارشد، جنگلشناسی و اکولوژی جنگل، دانشکده منابع طبیعی و کویرشناسی، دانشگاه یزد | ||
| 2استادیار، جنگلداری، دانشکده منابع طبیعی و کویرشناسی، دانشگاه یزد | ||
| 3دانشیار، محیطزیست، دانشکده منابع طبیعی و کویرشناسی، دانشگاه یزد | ||
| چکیده | ||
| دارمازو Quercus infectoria G.Oliver)) یکی از گونههای با ارزش و اصلی جنگلهای زاگرس است و از نظر زیستمحیطی، اقتصادی، ژنتیکی و دارویی حائز اهمیت است. انجام مطالعات سیتوژنتیکی در گونهها و جمعیتهای گیاهی بهدلیل فراهم کردن اطلاعات کمی روی تاریخچه تکاملی گیاه، تعیین قرابتهای بین گونهای و مشخصات کاریولوژیکی، اهمیت فوقالعادهای دارد. این مطالعه با هدف تعیین کاریوتیپ و ساختار کروموزومی گونه دارمازو و تنوع کاریوتیپی میان چهار جمعیت آن در غرب ایران (سردشت، مریوان، شینهقلایی و کاکاشرف) با استفاده از مریستم ریشه و سیستم تجزیه تصویری انجام شد. پس از اجرای مراحل پیشتیمار، تثبیت، هیدرولیز و رنگآمیزی، نمونههای میکروسکوپی تهیه و خصوصیات کاریوتیپی تعیین شدند. نتایج نشان داد که تعداد کروموزومهای بیشتر سلولهای مورد مطالعه 24 = x2 = n2 بود اما 25 = x2 = n2 و 26 = x2 = n2 و تریپلوئیدی نیز در برخی از سلولها مشاهده شد. تجزیهوتحلیل واریانس و مقایسه میانگین بر روی سه تا ده سلول 24 کروموزومی از سه تا هفت پایه مختلف در هر جمعیت انجام شد. تفاوت معنیدار بین جمعیتهای مورد بررسی از نظر صفات طول کروموزوم، طول بازوی بلند و کوتاه مشاهده شد. شاخصهای تقارن، تقارن نسبی کاریوتیپ را در جمعیتهای مورد بررسی نشان دادند. تجزیه به مؤلفههای اصلی نشان داد که طول کروموزوم، طول بازوی بلند و کوتاه بیشترین نقش را در ایجاد واریانس داشتند. تجزیه خوشهاینیز جمعیتهای مورد مطالعه را در دو خوشه مجزا طبقهبندی کرد. بهطوریکه دو جمعیت کاکاشرف و شینه قلایی در یک خوشه و دو جمعیت سردشت و مریوان در خوشه دیگر قرار گرفتند. | ||
| کلیدواژهها | ||
| بلوط دارمازو؛ تنوع ژنتیکی؛ سیتوژنتیک؛ شاخص تقارن کاریوتیپ؛ کروموزوم | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Karyotypic analysis of Quercus infectoria G.Oliver | ||
| نویسندگان [English] | ||
| F. Ghasemi Pirbaluti1؛ A. Tabandeh Saravi2؛ A. Mosleh Arani3 | ||
| 1- M.Sc., College of Natural Resources, Yazd University, Yazd, I.R. Iran | ||
| 2Corresponding author, Assist. Prof., College of Natural Resources, Yazd University, Yazd, I.R. Iran, | ||
| 3Assoc. Prof., College of Natural Resources, Yazd University, Yazd, I.R. Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| Quercus infectoria G. Oliver is one of the valuable and main species of Zagros forests of Iran. The species is important in environmental, economic, genetic and medicinal aspects. Cytogenetic studies on plant species and their populations provide quantitative information on evolution history and determine relationships between the species and karyological characteristics. Our study aimed to determine karyotypic and chromosomal constitution of Quercus infectoria and its karyological diversity among four populations of the species in western Iran (Sardasht, Marivan, Shine-Ghalaei and Kakasharaf) using root meristem and visual analyses. After pretreatment, stabilization, hydrolysis and staining, microscopic stages were performed and karyotypic parameters were investigated. Results showed that chromosome number of most the observed cells were 2n =2x= 24 but 2n=2x=25 and 2n=2x=26 and triploidy were also observed in several cells. Analysis of variance and mean comparisons were performed on 3 to 10 cells of 3 to 7 genotype of each population. Results showed significant differences among the studied populations in properties such as chromosome length, long and short arm length. Symmetric karyotype indices are indicative of the relative asymmetry of chromosomes in the studied populations. Principal components analysis based on karyotypic parameters showed that chromosome length, long arm length and short arm length, played the most important role in the first component. The first component contained more than 75% of total karyotypic variation. Cluster analysis classified the populations into two classes. Shine-Ghalaei and Kakasharaf was assigned to one cluster and Marivan and Sardasht, allocated to the second one. | ||
| کلیدواژهها [English] | ||
| Chromosome, cytogenetic, Genetic diversity, Quercus infectoria, Symmetric karyotype indices | ||
| مراجع | ||
|
-Adebola, P.O. and Morakinyo, J.A., 2005. Chromosome numbers of four Nigerian species of Cola Schott and Endlicher (Sterculiaceae). Silvae Genetica, 54: 42-44. -Aykut, Y., Uslu, E. and TekinBabac, M., 2008. Karyological studies of four Quercuse L. species in Turkey, Caryologia, 61: 397-401. -Aykut, Y., Uslu, E. and Tekin Babac, M., 2011. Cytogenetic studies on Quercus L. (Fagaceae). species belonging to Ilex and Cerris section in Turkey. Caryologia, 64 (3): 297-301. -Barreneche, T., Bodenes, C., Lexer, C., Trontin, J.F., Fluch, S., Streiff, R., Plomion, C., Roussel, G., Steinkellner, H., Burg, K., Favre, J.M., Glossl, J. and Kremer, A., 1998. A Genetic linkage map of Quercus robur L. (pedunculate oak) based on RAPD, SCAR, microsatellite, minisatellite, isozyme and 5S rDNA markers. Theroetical and Applied Genetics, 97: 1090-1103. -Butorina, A.K., 1993. Cytogenetic study of diploid and spontaneous triploid oaks, Quercus robur L. Annales Dea Sciences Forestieres, 50: 144-150. -Cardemil, J.E. and Perry, C.B., 2007. Comparative analysis of Karyotypes from the strezelecki ranges race of the complex Eucalyptus globulus Labill. ssp. globulus and a population in Central-Southern Chile. Silvae Genetica, 56: 158-162. -Chokchaichamnankit, P., Chulalakul, W., Phengklai, C. and Anamthawat-Jonsson, K., 2007. Karyotypes of some species of Castnopsis, Lithocarpus and Quercus. (Fagaceae) from Khun Mae Kuong forest in Chiang Mai province, northern Thailand, Thal. For Bul. (Bot.), 35: 38-44. -Demerico, S., Bianco, P. and Schirone, B., 1995. Karyotype analysis in Quercus Spp. Sivilica Genetica, 44: 66-70. -Demerico, S., Paciolia, C. and Tommasi, F., 2000. Contribution to the Karyomorphology of some species of the genus Quercus. Silvae Genetica, 49 (6): 243-245. -Djavanchir-Khoie, K., 1976. Les chenes de 1 Iran. These. Universite de Montpellier, France. -Dzialuk, A., Chybichi, I., Welc, M., Sliwinska, E. and Burczyk, J., 2007. Presence of triploids among Oak species. Annals of Botany, 99: 956-964. -Hesamzadeh Hejazi, S.M. and Ziaei Nasab, M., 2007. Cytogenetic study on several species of Hedysarum in natural gene bank of Iran. Iranian Journal of Rangelands and Forest Plant Breeding and Genetic Research, 15(2):85-94. -Heydari, A., Mattaji, A., Kia-daliri, H. and Shabanian, N., 2011. Effect of planting depth and time on seeds germination of Manna oak (Quercus brantii LindI.). Iranian Journal of Forest and Popolar Research, 19(1):128-140. -Javadi, H., Razban Haghighi, A. and Hesamzadeh Hejazi, S.M., 2006, Study of karyotype in three Astragalus species. Pajouhesh & Sazandegi, 73:131-135. -Jazirehi, M.H. and Ebrahimi Rostaghi, M., 2003. Silviculture in Zagros. Tehran University Press, 560 pp. -Kurokawa, Y. and Yonezawa, Y., 2004. Karyotype analysis of fifteen species of Quercus L. (Fagaceae) in Japan. Chromosome Science, 8(4): 209. -Levan, A., Fredga K. and Sandberg, A.A., 1964. Nomenclature for centromeric position on chromosomes. Hereditas, 52: 201-220. -Mabberley, D.J., 1993. The plant-book. A Portable Dictionary of Higher Plants. Cambridge: Cambridge University Press. -Mozafarian, V., 2004. Trees and Shrubs of Iran. Farhang e Moaser press, 1003 pp. -Naderi Shahab, M.A., 2013. Oaks of Iran, Azad-Peyma Press, Tehran, Iran. 272 pp. -Naujoks, G., Hertel, H. and Ewald, D., 1995. Characterization and propagation of an adult triploid pedunculata Oak (Quercus robur L.). Silvae Genetica, 44: 282-286. -Nixon, K.C., 1993. Intrageneric classification of Quercus (Fagaceae) and typification of sectional names. Ann. Sci. For. Suppl. 1(Paris) 50: 25s-34s. -Rechinger K.H., 1977. Flora Iranica. Akademich Druck-und Verlagsanstalt, Graz, Austria. -Sabeti, H., 2002. Forests, trees and shrubs of Iran, Yazd University Press, Yazd, Iran. 806 pp. -Sheidai, M., Masoumii, A.R. and Pakravan, M., 1996. Karyological studies of some Astragalus taxa. The Nucleus, 39: 111-113. -Stairs, G.R. 1964. Microsporogenesis and embryogenesis in Quercus. Botanical Gazette, 125(2): 115-121. -Stebbins, G.L., 1971. Chromosome Evolution in Higher Plants. Edward Arnold Publisher. L.T.D.London, pp 216. -Tabandeh Saravi, A., Tabari, M., Espahbodi, K., Mirzaie Nodoushan, H. and Asadi-corom, F., 2012.Karyotypic analysis on Quercus castaneifolia of north of Iran. Iranian Journal of Rangelands and Forests Plant Breeding and Genetic Research, 20(2):226-239. -Zoldos, V., Papes, D., Cerbah, M., Panaud, O., Besendorfer, V. and Siljak-Yakovlev S., 1999. Molecular – cytogenetic studies of ribosomal genes and heterochromatin reveal conserved genome organization among 11 Quercus species. Theoretical and Applied Genetics, 99: 969-977.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 829 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 595 |
||