استفاده از آبگیرهای جانبی همواره جهت تامین آب مورد نیاز بشر مورد توجه ویژه بوده است. آبگیر جانبی سازهای است که به منظور انحراف آب از رودخانهها برای مصارف آبیاری، ذخیره و اهداف صنعتی و غیره احداث میشود. با توجه به اینکه رودخانهها در بیشتر طول مسیر خود دارای انحناء هستند و همچنین به دلیل وجود جریان ثانویه، ساحل خارجی قوس رودخانه مکان مناسبی برای آبگیری محسوب میشود. به منظور کنترل جریان ورودی به آبگیر جانبی معمولا در ابتدای کانال آبگیر سرریز ورودی نصب میشود. در این تحقیق به منظور بررسی ضریب تخلیه سرریز ورودی به آبگیر جانبی در خم رودخانه ها، آزمایشهایی در یک کانال مستطیلی آزمایشگاهی با قوس 180 درجه از جنس پلاکسی گلاس در شرایط آب زلال و بدون رسوبات، اجرا شد. در این آزمایشها تاثیر متغیرهای نسبت ارتفاع سرریز به عمق بالادست، محل آبگیر در قوس و عدد فرود جریان بر میزان ضریب تخلیه جریان در دهانه ورودی آبگیر مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد در صورت مطرح نبودن ورود رسوبات تحتانی به داخل آبگیر، با افزایش عدد فرود و نسبت ارتفاع سرریز به عمق بالادست، ضریب تخلیه آبگیر کاهش مییابد. همچنین حداکثر ضریب تخلیه آبگیر در موقعیت 70 و 100 درجه و حداقل در موقعیت 30 و 120 درجه مشاهده شد.
Investigation Experimental of weir discharge coefficient in the lateral intake located at curve channel
نویسندگان [English]
Alireza Masjedi1؛ Mohsen Mojtahed2
1Islamic Azad University, Ahvaz branch
2Islamic Azad University, Ahvaz branch
چکیده [English]
Application of lateral intakes has been always considered by human for water supply. The lateral intake is a structure constructed to divert the water from Meandering Rivers for irrigation, storage and industrial purposes, etc. Given that rivers have curvatures in most of their path and also due to secondary flows, external shore of river bend is a good place for intake. An influent weir is constructed at the beginning of intake channel to control the inflow to lateral intake. In this study, to examine the influent weir discharge coefficient to the lateral intake at the river bend, some experiments were conducted in a laboratory rectangular channel with a 180-degree arc made of Plax glass in clear water conditions and without sediments. In these experiments, the effect of variables to the height of the weir at the upstream depth, catchment area at the bend and the Froude number on discharge coefficient of the flow at the inlet span of the intake was studied. The results show that if the bottom sediments inlet to the intake was not proposed, by increasing the Froude number and weir height ratio to the upstream depth, the intake discharge coefficient decreases. The maximum intake discharge coefficient was also observed at 70 and 100 degrees, and at least in 30 and 120 degrees.
کلیدواژهها [English]
Lateral Intake, influent weir, Discharge Coefficient, 180-degree bend