امروزه از پلیمر ها برای بهبود خواص مهندسی خاکها و کاهش فرسایش خاک استفاده می شود. در این تحقیق قابلیت و توانائی نوعی پلیمر به نام پلی ونیل استات برای تثبیت خاک و کنترل فرسایش مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور با در نظر گرفتن پنج مقدار غلظت مختلف از ماده پلیمری و سه نوع بافت خاک ، سه سن مختلف نگهداری و سه تکرار برای هر آزمایش، تعداد 135 نمونه آزمایشی تهیه و در قالب یک طرح آماری مورد آزمایشهای مقاومت قرار گرفتند. همچنین به منظور ارزیابی دوام و پایداری نمونه ها در اثر تماس با آب، آزمایش دوام در برابر استغراق بر روی تیمارهای مورد بررسی انجام گرفت. تحلیل آماری انجام شده توسط نرم افزار SPSS نشان داد عوامل نوع خاک، میزان تثبیت کننده و زمان، تاثیر معنی داری روی مقاومت فشاری نمونه ها دارد. این تاثیر بسته به بافت خاک از 15% برای نمونه های رسی سنگین تا حدود 400 درصد برای نمونه های ماسه ای متفاوت است. نتایج مقایسه میانگین ها نیز نشان داد که نمونه ها با عمر های مختلف تفاوت معنی داری از نظر مقاومت فشاری دارند. بطوریکه مقاومت فشاری نمونه های 3 و 6 ماهه به ترتیب به میزان 15 و 28 درصد نسبت به نمونه های 7 روزه کاهش داشته است. همچنین نتایج آزمایش دوام نشان داد که افزودن پلیمر باعث افزایش قابل ملاحظه ای در پایداری نمونه های ماسه ای در اثر استغراق در آب می گردد ولی تاثیری در این ویژگی نمونه های رسی ندارد. در حالیکه نمونه های سیلتی وضعیت بینابینی دارند. در مجموع بر اساس معیارهای مقاومت فشاری و دوام، تیمار 25 گرم ماده پلیمری در یک متر مربع از سطح خاک به عنوان تیمار مطلوب جهت تثبیت خاک های مورد بررسی تعیین شد.
Application of synthetic Polymer for Stabilization of Soils
نویسندگان [English]
Nader Abbasi1؛ Mohammad Movahedan1؛ Majid Keramati2
1Institute of Technical Research and Agricultural Engineering
2Agricultural and Natural Resources Research Center of Qazvin Province
چکیده [English]
Application of chemical polymers is one the effective methods for stabilization of soils. In this research, the effects of Polyvinyl Acetate Polymer on stabilization of soils and erosion control has been investigated. To do this, three different soils types were treated with five levels of Polyvinyl-Acetate emulsion and cured for three ages. Thus, considering three replication for each samples totally 135 specimens were prepared and tested for determination of their compressive strength. Statistical analysis of the results showed that the adding of polymer increases the compressive strength of the samples significantly, where the rate of increase depends on soil texture and varies from 15 % in clayey samples to 400 % in sandy soils. Furthermore, the compressive strength of the samples significantly affected by the age of the samples and deacreased upto 15 and 28 percet after 3 and 6 months respectively. Also based on durability tests, addition of polymer to the samples makes the sandy samples durable but has no effect on the durability of clay samples. Finally, application 25 g of polymer per square meter of soil was determined as the optimal treatment to stabilize the studied soil.