1بخش تحقیقات منابع طبیعی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اصفهان، ایران
2استادیار پژوهش، بخش تحقیقات منابع طبیعی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اصفهان، ایران
چکیده
ارزش غذایی اکوتیپهای بومی اسپرس (Onobrychis viciifolia) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 40 جمعیت در 3 تکرار و به صورت کشت خطی در ایستگاه تحقیقات منابع طبیعی شهرستان سمیرم اصفهان ارزیابی گردید. صفات کیفی شامل قابلیت هضم، پروتئین خام، کربوهیدراتهای محلول در آب، خاکستر کل، دیواره سلولی منهای همیسلولز و فیبر خام، اندازهگیری و همبستگی بین صفات با استفاده از ضریب همبستگی رتبهای پیرسون بررسی شد. بهمنظورگروهبندی اکوتیپها از تجزیه به مؤلفههای اصلی و تجزیه خوشهای استفاده شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تفاوت میان اکوتیپها برای اکثر صفات معنیدار بود. اکوتیپ اراک با 4/70 درصد بیشترین درصد قابلیت هضم و اکوتیپهای گرجان، اهر و خوانسار، با 21 درصد، بیشترین درصد پروتئین خام را داشتند. بیشترین درصد قابلیت هضم مربوط به اکوتیپهای خوشه 1 با میانگین 84/67 درصد بود. تجزیه خوشه برای صفات، اکوتیپها را در سه گروه مجزا قرار داد. نتایج حاصل از تجزیه به مولفههای اصلی نشان داد که اکوتیپها به پنج مولفه تقسیم میشوند. از نظر قابلیت هضم، پروتئین خام و کربوهیدراتهای محلول در آب بیشترین درصد مربوط به اکوتیپهای خوشه یک شامل خلخال، گرجان، سراب، اهر، اراک، هریس، ورزقان، مشکین شهر، فریدون شهر، ازنا، اسدآباد، خمین1، بناب، مرند، خوانسار 1 و دماوند بود.
Sainfoin (OnobrychisviciifoliaScop.) is a perennial legume widely adapted to environmental conditions and has been successfully used as a pasture and hay forage in Iran. Value of sainfoinOnobrychisviciifolia native ecotypes were evaluated inrandomized completeblock design withthreereplicationsinlinearcultivationinNatural Resources Research StationofSamirom, Isfahan. Quality traits such as digestibility, crude protein, water soluble carbohydrates, total ash and crude fiber were determined. Correlations between traits were assessed using Pearson's rank correlation coefficient. For grouping the ecotypesthe principal component analysis and cluster analysis were used. Analysis of variance showed that there were significant differences among ecotypes for most traits. Ecotype of Arak the average with 70.4% had the highest digestibility. The maximum percent of crude protein was 21% belonged to ecotypes of Garjan, Ahar and Khansar. The highest digestibility was belonged to cluster 1 average with 67.84 percent. Cluster analysis for phenotypic traits and ecotypes were separated into three groups. Principal components analysis showed that the genotypes are divided into five components
کلیدواژهها [English]
cluster analysis, nutritional value, Onobrychisviciifolia, Principal components, Quality forage