| تعداد نشریات | 286 |
| تعداد نشریات سازمان | 84 |
| تعداد شماره‌ها | 2,996 |
| تعداد مقالات | 33,553 |
| تعداد مشاهده مقاله | 44,160,850 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 20,534,128 |
ترکیب‌پذیری برخی اینبرد لاین‌های جدید آفتابگردان | ||
| نهال و بذر | ||
| مقاله 5، دوره 29، شماره 2، شهریور 1392، صفحه 277-293 اصل مقاله (217.32 K) | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/spij.2017.111157 | ||
| نویسندگان | ||
| عباس رضائی‌زاد؛ | ||
| چکیده | ||
| به منظور تهیه هیبریدهای جدید و ارزیابی ترکیب‌پذیری برخی از اینبرد لاین‌های آفتابگردان، تعداد 60 دورگ آفتابگردان حاصل از تلاقی 30 اینبرد لاین با 2 لاین نرعقیم به عنوان تستر به همراه هیبریدهای آذرگل، SHF81-85، SHF81-90 و CMS1052/1*14 به عنوان شاهد در قالب طرح لاتیس ساده با دو تکرار درسال 1388 در ایستگاه تحقیقاتی اسلام‌آباد غرب مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس داده‌ها نشان داد که تیمارهای مورد بررسی برای کلیه صفات به استثنای پایان گلدهی و درصد روغن دانه دارای اختلاف معنی‌دار بودند. هیبریدهای B86-353.1AF81-196، B86-284.1AF81-196 و B86-345.1AF81-196 به ترتیب با 5583، 5331 و 5235 کیلوگرم در هکتار دارای بیشترین عملکرد دانه بودند. تجزیه واریانس ترکیب‌پذیری به روش طرح تلاقیII کامستاک و رابینسون نشان داد که ترکیب‌پذیری عمومی اینبرد لاین‌ها و تسترها برای عملکرد دانه در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود. اینبرد لاین‌های B86-353، B86-284 و B86-345 از نظر عملکرد دانه دارای بیشترین ترکیب‌پذیری عمومی مثبت و اینبردلاین‌های B86-373.2 و B86-382.2 برای صفت تعداد روز تا رسیدگی دارای بیشترین ترکیب‌پذیری منفی بودند. ترکیب پذیری خصوصی نیز برای برخی صفات مهم زراعی مثل عملکرد دانه، قطر طبق، ارتفاع بوته و تعداد روز تا رسیدگی معنی‌دار بود. بیشترین ترکیب‌پذیری خصوصی برای عملکرد دانه متعلق به دور‌گ‌های B86-300.2AF81-112 و B86-346.2AF81-112 و بیشترین ترکیب‌پذیری خصوصی منفی برای تعداد روز تا رسیدگی متعلق به دورگ B86-287.1AF81-196 بود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| آفتابگردان؛ ترکیب‌پذیری عمومی؛ ترکیب‌پذیری خصوصی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Combining Ability of some Sunflower New Inbred Lines | ||
| نویسندگان [English] | ||
| A. Rezaizad؛ | ||
| چکیده [English] | ||
| To produce new hybrids and study the combining ability of new sunflower inbred lines, 60 F1 hybrids derived from crossing between 30 inbred lines and 2 testers along with Azargol, SHF81-85, SHF81-90 and Cms1052/1*14 as checks were evaluated using simple lattice design with two replications in Agricultural Research Station of Islamabad-e-Gharb in 2011. Analysis of variance showed that genotypes were significantly different for all recorded traits except days to end of flowering and seed oil content. Hybrids B86-353.1AF81-196, B86-284.1AF81-196 and B86-345.1AF81-196 had the highest seed yield (5583, 5331 and 5235 kgha-1, respectively). Combining ability analysis using design II of Comstock and Robinson showed that general combining ability of inbred lines and testers for seed yield was significant at 1% level. Inbred lines B86-353, B86-284 and B86-345 had the highest general combining ability for seed yield, whereas inbred lines B86-373.2 and B86-382.2 had the highest negative combining ability for days to maturity. Specific combining ability effect was significant for some agronomic traits such as seed yield, head diameter, plant height and days to maturity. The highest specific combining ability for seed yield belonged to hybrids B86-300.2AF81-112 and B86-346.2AF81-112. Hybrid B86-287.1AF81-196 had the highest negative specific combining ability for days to maturity.. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Sunflower, General combining ability, Specific combining ability | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 211 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 171 |
||