به منظور تعیین مناسب ترین فاصله خطوط کاشت و فاصله بوته در روی ردیف در رقم دیررس KSC 704، آزمایشی به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با 8 تیمار که شامل فاصله ردیف های کاشت 75 سانتی متر در چهار فاصله بوته در روی ردیف 21)، 19، 16.5 و 14.5 سانتی متر( و فاصله ردیف 60 سانتی متر در چهار فاصله بوته در روی ردیف 25.5)، 23.5، 20.5 و 18 سانتی متر( در چهار تکرار و به مدت دو سال زراعی 1378) و (1379 در ایستگاه تحقیقاتی ماهیدشت اجرا گردید. طول ردیف های کاشت 8 متر و دو ردیف وسط هر کرت با حذف دو بوته از طرفین خطوط، مساحت قابل برداشت جهت محاسبه عملکرد دانه بر اساس %14 رطوبت دانه بود. سطح برداشت برای فاصله خطوط 60 سانتی متری 9.6 و فاصله خطوط 75 سانتی متری 12 متر مربع بود. بهترین آرایش کاشت تیمارهای فاصله خط 75 سانتی متر در فاصله بوته 19 سانتی متر و فاصله خط 60 سانتی متر در فاصله بوته 5، 23 سانتی متر به ترتیب با عملکرد 9680 و 9960 کیلوگرم در هکتار بودند. بنابراین در مزارع ذرت دانه ای مناطق معتدل استان کرمانشاه با تراکم های بیش از 71 هزار بوته در هکتار برای ارقام دیررس به علت کاهش در اجزای عملکرد، محصول دانه کاهش می یابد. یعنی در اثر افزایش تعداد بوته در واحد سطح بیش از میزان توصیه شده بیشترین کاهش در دو صفت تعداد دانه در بلال و وزن هزار دانه که به طور مستقیم تاثیر بر عملکرد دارند، حادث می شود. عملکرد دانه برای فاصله خطوط 60 سانتی متری و فاصله خطوط 75 سانتی متری به ترتیب 9337 و 8886 کیلوگرم در هکتار بود. بنابراین در مناطقی شبیه مناطق معتدل استان کرمانشاه که در طول فصل کاشت تا برداشت ذرت، هوا کاملا آفتابی و تابش خورشید مطلوب می باشد، می توان فواصل ردیف کاشت در مزارع ذرت را از 75 سانتی متر به 60 سانتی متر کاهش داد.
Effect of planting pattern on grain yield of late maturity hybrid corn (ksc 704) in kermanshah province
نویسندگان [English]
F. Sadeghi
چکیده [English]
A study was conducted in Mahidasht Research Station to determine the effect of plant density on yield of late maturity hybrid corn (KSC 704), in 1997and 1998.Row spacing examined was 75 centimeter in four plant spacing in row (21, 19, 16.5 and 14.5 cm), and 60 centimeter in four plant spacing in row (25.5,23.5,20.5 and 18 cm) ranged from 63,000 to 93,000 plants per hectares. Experiments were carried out on randomized complete block design with eight treatments (plant density or planting pattern) in four replications including control treatment. The collected data were analysed statistically based on combined variance analysis on yield components and yield for two years. Effect of year was not significant for most of agronomic characteristics and showing that conditions of two years were the same. Effect of treatments for grain yield was significant at 5% level. According to the results, the highest grain yield of 9680 and 9960 kgha-1 were obtained from 75 cm row spacing in 19 cm plant spacing in row and 60 cm row spacing in 23.5 cm plant spacing in row, respectively. Grain yield of 60 cm row spacing and 75 row spacing were 9337 and 8883 kgha-1 respectively.
کلیدواژهها [English]
Corn, late maturity hybrid, Planting pattern, yield