کنه واروا (Varroa destructor ) مهمترین پارازیت خارجی زنبور عسل می باشد. این بازنگری برهمکنش بین کنه واروا و محیط زیست، میزبان زنبور عسل، واسطه هایی از قبیل مواد تنظیم کننده پیام رسان های شیمیایی برای تعیین چرخه زندگی کنه واروا که روی علایم و سیگنال ها موثر هستند، را مورد بررسی قرار می دهد. گرچه محرک مکانیکی، دما و رطوبت نقش مهمی بازی می کند، اما ارتباط شیمیایی مهمترین محرک می باشد. کایرومون در تمام مراحل چرخه زندگی کنه واروا استفاده می شود و بچه دهی زنبور عسل با فرومون نوزادی، بخشی از فعالیت اختصاصی این ترکیب بعنوان سیگنال های اولیه و آزاد کننده است که سازماندهی اجتماعی کلنی های زنبور عسل را تنظیم می کند. کنه واروا (V. destructor ) مشکل اساسی زنبور داری است و تحقیقات برای کشف روش های جدید کنترل آن وظیفه ضروری برای محققین می باشد. مطالعه مفصل برهم کنش های اکولوژیکی کنه واروا پیش نیازی برای ارائه راهکارهایی در مدیریت این کنه پارازیت می باشد.
Ecology of Varroa destructor,
The Major Ectoparasite
of the Western Honey Bee,
Apis mellifera
چکیده [English]
Varroa destructor is the most important ectoparasite of Apis mellifera. This review addresses the interactions between the varroa mite, its environment, and the honey bee host, mediated by an impressive number of cues and signals, including semiochemicals regulating crucial steps of the mite’s life cycle. Although mechanical stimuli, temperature, and humidity play an important role, chemical communication is the most important channel. Kairomones are used at all stages of the mite’s life cycle, and the exploitation of bees’ brood pheromones is particularly significant given these compounds function as primer and releaser signals that regulate the social organization of the honey bee colony. V. destructor is a major problem for apiculture and the search for novel control methods is an essential task for researchers. A detailed study of the ecological interactions of V. destructor is a prerequisite for creating strategies to sustainably manage the parasite.