- همه نشریات
- نشریات علمی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویچ کشاورزی
- مجلات ترویجی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
- سایر نشریات سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
- نشریات علمی انجمن ها
- علوم آب و خاک
- علوم اقتصاد و ترویج کشاورزی
- علوم جنگل, مرتع و آبخیزداری
- علوم دامی و شیلات
- علوم زراعی و باغی
- علوم گیاه‌پزشکی
- علوم مهندسی و مکانیزاسیون کشاورزی
- نشریات با زبان انگلیسی
- نشریات با زبان فارسی
- نشریات دانشگاه آزاد اسلامی
- نشریات علمی
پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 283 |
| تعداد نشریات سازمان | 81 |
| تعداد شماره‌ها | 2,728 |
| تعداد مقالات | 31,071 |
| تعداد مشاهده مقاله | 28,684,636 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 16,304,383 |
ارزیابی شاخص شدت بیماری سفیدک سطحی در جمعیتهای اسپرس Onobrychis viciifoliae در شرایط خرم‌آباد | ||
| تحقیقات حمایت و حفاظت جنگلها و مراتع ایران | ||
| مقاله 3، دوره 11، شماره 1 - شماره پیاپی 21، خرداد 1392، صفحه 21-30 اصل مقاله (263.34 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/ijfrpr.2013.106397 | ||
| نویسندگان | ||
| کرم سپهوند* 1؛ محمد علی علیزاده2؛ علی اشرف جعفری3 | ||
| 1نویسنده مسئول مکاتبات، کارشناس ارشد بخش تحقیقات منابع طبیعی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان لرستان | ||
| 2استادیار پژوهش، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور | ||
| 3دانشیارپژوهش، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور | ||
| چکیده | ||
| گیاه اسپرس زراعی یا Onobrychis viciifoliae L. از گیاهان علوفه‌ای و مرتعی حساس به سفیدک سطحی است. به‌منظور بررسی شدت بیماری سفیدک سطحی در جمعیتهای مختلف این گیاه، بذر 34 جمعیت مختلف آن در ایستگاه تحقیقاتی چند منظوره‌ی سراب چنگایی در شمال‌غربی شهرستان خرم‌آباد در کرت‌های 1در 2 متر با سه تکرار در شرایطآبی کشت شدند. ارزیابی شاخص شدت بیماری سفیدک سطحی چین‌های آلوده این جمعیت‌ها طی سه سال انجام شد. دادههای مربوط بهشدت بیماری سفیدک سطحی هر سه سالبا نرمافزار SAS آنالیز شدند و درصد شاخص شدت بیماری جمعیتهای مختلف براساس مقدار به سه گروه متحمل، نیمه‌حساس و حساس تبدیل گردیدند. نتایج حاصل از مقایسه‌ی میانگین کل شدت بیماری سفیدک سطحی در 34 جمعیت اسپرس در چین‌های دوم و سوم 3 سال نشان داد که از نظر شدت بیماری به 22 گروه آماری تقسیم شدند. بهطوریکه جمعیت پلی‌کراس و اشنویه به‌ترتیب با 17 و 19 درصد کمترین شدت بیماری را داشتند و متحمل به بیماری شناخته شدند. جمعیتهای خوانسار 2 و خلخال به‌تر تیب با40 و 37 درصد بیشترین شدت بیماری را داشتند و نیمهمتحمل شناخته شدند. بقیه جمعیت‌ها در گروه‌های آماری مختلفی بین این دو گروه قرارگرفتند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| ارزیابی؛ اسپرس؛ سفیدک سطحی؛ شاخص شدت بیماری؛ لرستان | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Evaluation on disease severity index of powdery mildew of sainfoin" Onobrychis viciifoliae L. populations in condition of Khorramabad Lorestan province Iran | ||
| نویسندگان [English] | ||
| K. Sepahvand1؛ M. A. Alizadeh2؛ A. A. Jafari3 | ||
| چکیده [English] | ||
| The sainfoin "Onobrychis sativa L." is a forage and rangeland plant which is susceptible to powdery mildews. For surveying of 34 populations to the disease severity of powdery mildew, seeds of populations were planted in research station of Serab Changai, at North West of Khorramabad by 1 2 m plots with 3 replications. The measurement of disease severity of each population was done for each harvest by 3 years. Then the data were analyzed by SAS and then the populations divided to 4 group of tolerant, semi susceptible and susceptible to this disease. According of disease severity index, 34 populations were divided to 22 statistical groups (p<0.05). The population of Polycrass and Oshnavieh with 18 and 19 percent of disease severity had lowest disease severity in comparison with other populations, therefore they evaluated as tolerant groups. Disease severity index of the populations of Khansar2 and Khalkhal were 40 and 37 percent of disease severity and they stand as semi suecceptible group. Another population, were evaluated between this 2 group for disease severity index. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Estimate, Powdery mildew, disease severity, Sainfoin, Khorramabad | ||
| مراجع | ||
|
ارشاد، ج. 1388. قارچ‌های ایران. سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مؤسسه تحقیقات گیاه‌پزشکی کشور، 531 صفحه. - ارشاد، ج. 1374. قارچ‌های ایران. انتشارات سازمان تحقیقات ، آموزش و ترویج کشاورزی، 874 صفحه. - سپهوند، ک.، مریدی، م.، توکلی، م.، و سالاری، ع.ن.، 1384. بررسی و بیولوژی دو گونه قارچ Blumeria graminis و Leveillula taurica بهعنوان دو گونه غالب سفیدک پودری در مراتع استان لرستان و عوامل موثر در کنترل آن‌ها. انتشارات موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، 1384 صفحات 71-58. - شریف‌نبی، ب. و بنی‌هاشمی، ض. 1369. مطالعه قارچ Leveillula taurica عامل سفیدک پودری اسپرس در استان اصفهان. بیماری‌های گیاهی 26: 27-19. - حیدریان، ا.، مولائی، ع. ر. 1380. ارزیابی و مقایسه عملکرد اکوتیپهای محلی اسپرس زراعی تحت شرایط تنش بیماری سفیدکسطحی. گزارش نهایی مرکز تحقیقات کشاورزی چهارمحال و بختیاری شماره 28-77- (12-11) 108 ص. - دفتری، ک. ،1347.لیست آفات و بیماری های گیاهی استان اصفهان، آزمایشگاه آفات و بیماری ها گیاهی اصفهان.(بدون شماره صفحه) - رزمجو، خ.، سعیدی، ق.، عاقب، ص.، خیام نکویی، م.، 1385، اثرچین های مختلف برکیفیت وعملکردعلوفه توده های بومی اسپرس دراصفهان، مجله علوم کشاورزی ایران، شماره102. - علیزاده، م. ع.، جعفری، ع.، 1390.ارزیابی شدت بیماری سفیدک سطحی بر روی جمعیتهای زراعی اسپرس در شرایط مزرعه. فصلنامه علمی پژوهشی تحقیقات ژنتیکی و اصلاح گیاهان مرتعی و جنگلی ایران، زیر چاپ. بهار 1392 - محمدی دوستدار، ا.، 1348. قارچ شناسی و سفیدکهای ایران. انتشارات دانشگاه تهران، 462 صفحه. - ناصرعلوی، م.، صفاری، غ.، ابراهیمی، س.، 1388. زراعت گیاهان علوفه‌ای، چاپ اول، انتشارات مرکز نشر سپهر تهران. 325 صفحه. -Amano, K., 1986. Host range and geographical distribution of the powdery mildew fungi. Japan Scientific Societies Press, Tokyo.289 p.
-Baldridge, D. E. and Lohmiller, R.G., 1993. Montana Interagency Handbook. Montana State University Extensive service, EB, USA, 337pp.
-Bidari, V. B., Bhat, B. N. and Hegde, R. K., 1985. Reaction of different genotypes of Chilli against Leveillula taurica (Lev.) Arn. Indian Journal of Agricultural Sciences, 55: 557-559
-Bidari, V. B., Dayanand, D. M. and Anahosur, K. H., 1998, Field evaluation of different fungicides in the management of powdery mildew (Leveillula taurica (Lev.) Arn.) in chickpea. Advances in Agricultural Research in India, 9: 15-18.
-Braun U., 1987. A monograph of the Erysiphales (powdery mildews). Beih. Nova Hedwig, 700 p.
-Braun U., 1995. The powdery mildews (Erysiphales) of Europe. Gustav Fischer: 337 p.
-Cash, D. & H. Bowman and R.L. Ditterline. 1993. Sainfoin. Field crops. C-II (Forages). Montana state university Extension Service. Bo. Mo., USA 932pp.
Cash, D., H. Bowman, and R. Ditterline. 1993. Sainfoin. Montana State University Extension Service, MT 9321, 2pp.Cooper, M. 2013. Personal correspondence. Cooper Hereford Ranch, Willow Creek, Montana.
-Celik, A . Karakaya, A., Avc, S., Sancak, C., Ozcan, S., 2011. Powdery mildews observed on Onobrychis spp. In Turkey. Australasian Plant Dis. Notes, DOI 10.1007 /s13314-011-0017-7
-Fred, A., Gray, F.A., Hollingsworth, C.R. and Koch, D.W., 2002. Biology and management of stand-decline disease of irrigated alfalfa in the western U.S. Proceedings, Western Alfalfa and Forage Conference, Sparks, NV, UC Cooperative Extension, University of California, Davis, 95616.
-Karakaya, A., 1998. Leveillula taurica on Onobrychis viciifoliainTurkey. Mycotaxon, 66: 359–361.
-Naseri, B., Marefat, A., 2008. Seasonal dynamics and prevalence of alfalfa fungal pathogens in Zanjan province, Iran. International Journal of Plant Production, 2: 327-40.
-Vienot-Bourgin, G.1958.Contribution a la connaissance des champignons parasites de1’ Iran. Ann. Epiphyt. N. S. 9: 97-210. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 806 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 439 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب