| تعداد نشریات | 286 |
| تعداد نشریات سازمان | 84 |
| تعداد شماره‌ها | 3,028 |
| تعداد مقالات | 33,882 |
| تعداد مشاهده مقاله | 45,253,339 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 60,278,971 |
گزارش قارچ بیمارگر حشرات Paecilomyces lilacinus از روی سوسک سرشاخه خوار رز Osphranteria coerulescens در ایران | ||
| تحقیقات حمایت و حفاظت جنگلها و مراتع ایران | ||
| مقاله 10، دوره 3، شماره 2، آذر 1384، صفحه 213-218 اصل مقاله (94.87 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله کوتاه | ||
| نویسندگان | ||
| هاجر حمیدی مطلق1؛ سید ابراهیم صادقی* 2؛ سید علی نجات سالاری2؛ هادی استوان1؛ حسن عسکری2؛ محمود زاهدی2 | ||
| 1دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران | ||
| 2موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع، ص. پ. 116-13185، تهران | ||
| چکیده | ||
| سوسک سرشاخه خوار گلسرخیان به درختان میوه دانه دار و هسته دار مخصوصا تیره رزاسه حمله می کند. خسارت اصلی مربوط به لاروهای این آفت است که با تغذیه از قسمت مرکزی شاخه ها و ایجاد کانالهایی در آن, موجب قطع شدن آوندها و مختل شدن جریان شیره نباتی شده و در نتیجه برگها و شاخه ها پلاسیده و سپس خشک می گردد (اسماعیلی,1375). در بررسیهای انجام شده روی این حشره در منابع موجود تاکنون از عوامل بیمارگر گزارشی ارائه نشده است. بررسی هایی که طی سال 1383 روی این آفت انجام شد منجر به جداسازی و شناسایی گونه ای قارچ از جنس Paecilomyces گردید. گونه های مختلفی از این جنس به عنوان بیمارگر حشرات ونیز دارای اثر کنترل کنندگی روی برخی از نماتدها به خصوص گونه های Meloidogyne در بعضی از کشورها گزارش گردیده است (Vyas et al., 1997). به منظور شناسایی قارچ، در نیمه اول اسفند ماه سال 1383 شاخه های آلوده به آفت به آزمایشگاه منتقل و نسبت به ثبت تعداد لاروهای مرده و زنده به تفکیک ژنوتیپهای گل محمدی اقدام گردید. با کشت نمونه های لاروی آلوده سوسک سرشاخه خوار گلسرخیان((Osphranteria coerulescens روی محیط کشت PDA، پرگنه های قارچ ظاهر گردید. پس از جداسازی و خالص سازی به روش تک اسپور، نسبت به شناسایی دقیق قارچ اقدام گردید. روی بدن لاروهای آلوده, میسلیومهای سفید رنگ قارچ با چشم غیر مسلح قابل رویت بودند. پرگنه قارچ روی محیط کشت PDA مخملی به رنگ صورتی مایل به بنفش با حاشیه سفید رنگ می باشد. قطر پرگنه در دمای 24 درجه سانتی گراد در مدت 7 روز 30-35 میلیمتر بوده است. هیفهای قارچ بی رنگ و پراکنده بوده و کمی در محیط کشت فرو رفته اند. کنیدی برها بیرنگ و طویل بوده , طول کنیدی برها 300-400 میکرومتر و عرض آنها 2-3 میکرومتر است. کنیدی برها دارای شاخه های جانبی بوده و فیالیدها در انتهای کنیدی برها تشکیل می شوند (شکل شماره 1). فیالیدها در قاعده متورم و در انتها باریک شده و دارای گردن بلندی هستند. فیالیدها به صورت دوتایی یا خوشه ای در انتهای کنیدی برها تشکیل می شود. طول فیالیدها 6-10 میکرومتر است. کنیدی ها به صورت زنجیرهای طویل و به اشکال بیضی با دو انتهای تیز یا تا حدودی دوکی شکل و بی رنگ بوده و سطح آنها صاف است (شکل 1). رنگ اسپورها در حالت توده ای روی محیط کشت به رنگ صورتی مایل به بنفش می باشد. اندازه کنیدی ها 2*85/2 میکرومتر و به طور متوسط 2*5/2 میکرومتر است. با توجه به مشخصات ماکروسکوپی و میکروسکوپی قارچ بدست آمده و بخصوص رنگ پرگنه (توده کنیدی) و شکل فیالیدها با گردن بلند که از ویژگی های جنس Paecilomyces است و همچنین بر اساس نوشته Pitt and Hocking (1985) قارچ بدست آمده تحت نامPaecilomyces lilacinus (Thom) Samson (Eurotiales: Trichocomaceae) شناسایی و معرفی گردید. این قارچ برای اولین بار در ایران و جهان از روی لاروهای سوسک شاخک بلند گلسرخیان جداسازی و گزارش می شود. بر اساس نمونه برداریهای انجام شده مرگ و میر طبیعی لاروها بر اثر عامل بیماریزا 73/1 درصد تعیین شد که بیشتر روی ژنوتیپهای 11 و 13 و 19 مشاهده شد. میزان لاروهای آلوده به قارچ در ژنوتیپهایی که شاخه های آنها به طور عمودی واقع شده بودند نسبت به ژنوتیپهایی که شاخه های آنها به طور افقی قرار گرفته بودند، بیشتر بود. این نتیجه گیری را می توان با میزان نزولات جوی بخصوص برفهای فراوان باریده شده در زمستان سال 1383 و نفوذ رطوبت در داخل کانالهای لارو در این ژنوتیپها مرتبط ساخت که شرایط را برای رشد قارچها فراهم کرده است. بر اساس منابع موجود دامنه میزبانی قارچ Paecilomyces lilacinus نسبتاً وسیع می باشد.در سال 2000 این قارچ همراه با قارچهای Beauveria bassiana وB. brongniartii از روی ساقه خوار قهوه Hypothenemus hampei از کشور اسپانیا گزارش شده است .(Valderrama et al., 2000) این قارچ برای کنترل نماتد ادویه جات در کشور هند مورد استفاده قرار گرفته است (Anandaraj & Peter, 1996). در برزیل در سال 1994 روی Anastrepha fraterculus (Carneiro & Salles, 1994) و در سال 1997 علیه آفت گلخانه‌ای Liriomyza bryoniae از این قارچ استفاده شده است (Borisov & Ushchekov, 1997). در سال 1997 روی پروانه Galleria mellonela و در هند برای اولین بار روی Andraca bipunctata دیده شده است (Debnath, 1998). در سال 1999 این قارچ روی شته Cardamom vein که یک شته ناقل ویروس است گزارش شده است (Mathew et al., 1999). | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| سوسک سرشاخه خوار گلسرخیان؛ بیمارگر؛ گل محمدی؛ Paecilomyces lilacinus؛ Osphranteria coerulescens | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Report of the entomopathogen fungus Paecilomyces lilacinus on Osphranteria coerulescens from Iran | ||
| نویسندگان [English] | ||
| H. Hamidi1؛ S. E. Sadeghi2؛ A. Salary2؛ H. Ostovan1؛ H. Askary2؛ M. Zahedi2 | ||
| چکیده [English] | ||
| During the research carried out on evaluating the resistance and susceptibility of different genotypes of damask rose; Rosa damascene against Osphranteria coerulescens, and efficacy of associated natural enemies, white mycelia of a fungus was observed on dead larvae of the pest. Infected branches carrying pest larvae were cut and transferred to the laboratory in late winter 2005. The branches were opened and number of the dead larvae was recorded for every genotype. The fungus was cultured on PDA media and was purified later by single spore method. According to macroscopic and microscopic characteristics, especially color of fungi colony and form of phialids, the fungus was identified as P.liliacinus (Thom) Samson. This fungus is reported for the first time from Iran and pathogencity of the fungus on Osphranteria coerulescens larvae is reported for the first time in Iran as well as the world. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Osphranteria coerulescens, Paecilomyces lilacinus, enthomopathogen, Rosa damascene | ||
| مراجع | ||
|
1- اسماعیلی, م.، 1375. آفات مهم درختان میوه. چاپ هامون, صفحات 99-97. 2- Anandaraj, M., Peter, KV., 1996. Biological control in spices, Indian Institute of spices Research, ICAR, Calicut, India, 52pp.
3- Borisov, B. A., Ushchekov, A. T., 1997. Entomogenous fungi, Hyphomycets against the night shade leaf miner. Zashchita, I. Karantin, Rastenii, 5.10-11.
4- Carneiro, R. M. D. G., Salles, L. A. B., 1994. Pathogenicity ofPaecilomyces fumosoroseus isolate CG 260 on larvae and pupae of Anastrepha fraterculus wied. Anais da Sociedade entomologica do Brasil, 23 (2): 341-343.
5- Debnath, S., 1998. Occurrence of native entomogenic fungus Paecilomyces lilacinus (Thoms) on eggs and larvae of bunch caterpillar (Andraca bipunctata), Two-and a-Bud., 45 (2): 24-25.
6- Mathew, M J., Venugopal, M. N., Saju, K. A., 1999. First record of some entomogenous fungi on Cardamom aphid, Pentalonia nigronervosa, f. caladii (Homoptera: aphididae). Insect Environment, 4 (4): 147-148.
7- Pitt, J. I. and Hocking, D., 1985. Interfaces among genera related to Aspergillus and Penicilium. Mycologia, 11: 810-824.
8- Valderrama, F. A. M., Cristancho, A. A., Chaves, C. B., 2000. Analysis of genetic variability of entomopathogenic fungus Beauvaria bassiana by RAPD. Revista Colombiana de Entomologia, 26: 1 (2): 25-29.
9- Vyas, R. V., Patel, H. R., Patel, D. J., Patel, N. B., 1997. Biological suppression of root-knot nematode, white grub pest complex attacking ground nut. International Arachis Newsletter, 17, 40-41.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,038 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 604 |
||