- همه نشریات
- نشریات علمی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویچ کشاورزی
- مجلات ترویجی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
- سایر نشریات سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
- نشریات علمی انجمن ها
- علوم آب و خاک
- علوم اقتصاد و ترویج کشاورزی
- علوم جنگل, مرتع و آبخیزداری
- علوم دامی و شیلات
- علوم زراعی و باغی
- علوم گیاهپزشکی
- علوم مهندسی و مکانیزاسیون کشاورزی
- نشریات با زبان انگلیسی
- نشریات با زبان فارسی
- نشریات دانشگاه آزاد اسلامی
- نشریات علمی
پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 283 |
| تعداد نشریات سازمان | 81 |
| تعداد شماره‌ها | 2,729 |
| تعداد مقالات | 31,077 |
| تعداد مشاهده مقاله | 28,752,937 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 16,316,012 |
زیست‌شناسی، تخصص میزبانی و توان تغذیه‌ای زنبور برگ‌خوار ترشک،Kokujewia ectrapela Konow (Hymenoptera: Argidae)، عامل بیوکنترل علف‌های هرز ترشک، Rumex spp. (Polygonaceae) | ||
| نامه انجمن حشره شناسی ایران | ||
| مقاله 1، دوره 35، شماره 1، فروردین 1394، صفحه 1-10 اصل مقاله (875.89 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله کامل، انگلیسی | ||
| نویسنده | ||
| یونس کریم‌پور | ||
| دانشگاه ارومیه، دانشکده کشاورزی، ارومیه، ایران. | ||
| چکیده | ||
| زنبور برگ‌خوار ترشک، Kokujewia ectrapela Konow (Hym., Argidae)، زنبوری تخم‌ریز‌اره‌ای، با اندازه متوسط، و بومی منطقه کاسپین است. لاروهای این زنبور روی برگ‌های ترشک، Rumex spp. (Polygonaceae)، زندگی می‌کنند. بهمنظور مطالعه زیست‌شناسی، تخصص میزبانی و توان تغذیه‌ای این زنبور بهعنوان عامل کنترل بیولوژیک ترشک‌ها پرورش مداوم آن در شرایط صحرایی و آزمایشگاهی در طول سال‌های 1390 تا 1392 انجام گرفت. نتایج بررسی‌ها نشان داد که K. ectrapela دارای 6 نسل در سال بوده و بهشکل لارو کامل درون پیله حفاظتی در داخل بقایای گیاهی پیرامون گیاه میزبان زمستان‌گذرانی می‌کند. اولین نسل آن از نیمه دوم فروردین ماه تا اوایل خرداد و آخرین نسل آن در اوایل مهر ماه ظاهر می‌شود. حشرات کامل بعد از ظاهر شدن، جفت‌گیری و زنبورهای ماده تخم‌های خود را با استفاده از تخم‌ریز اره‌مانند خود به لبه‌های برگ ترشک فرو می‌کنند. میانگین تعداد تخم هر فرد ماده 33/37 ± 67/148 محاسبه شد. لاروهای جوان بعد از تفریخ در زیر برگ تجمع یافته و از آن تغذیه می‌کنند. لاروهای سنین بالاتر روی گیاه میزبان پراکنده شده و با ادامه تغذیه از برگ‌های آن تنها رگبرگ‌های ترشک را باقی می‌گذارند. این زنبور دارای 3 سن لاروی بوده که بسته به شرایط آب و هوایی در طول 9 تا 23 روز مراحل رشدی خود را کامل می‌کند. لاروهای کامل با تنیدن پیله ابریشمی سفید‌رنگ در بین و یا بیرون از گیاه میزبان در درون آن تبدیل به شفیره می‌شوند. بسته به شرایط محیطی، زمان لازم برای رشد و نمو این زنبور از مرحله تخم تا ظهور حشرات کامل بین 28 تا 43 روز طول می‌کشد. در مطالعه تعیین پارازیتوئیدهای زنبور برگ‌خوار ترشک معلوم شد که مرحله لاروی این حشره توسط زنبورهای پارازیتوئید Cryptus inquisitor (Hym., Ichneumonidae) و Tetrastichuskokujewiae (Hym.,Eulophidae) در منطقه ارومیه انگلی می‌شوند. نتایج آزمایشات تغذیه‌ای غیرانتخابی با لاروهای سن دوم روی 27 گونه گیاهی از 13 تیره نشان داد که زنبور برگ‌خوار ترشک اساساً چرخه زیستی خود را روی گیاهان جنسRumex spp. کامل کرده و در موارد اتفاقی از برگ‌های گیاه Polygonum persicaria L. (Polygonaceae) تغذیه می‌کند. ارزیابی فعالیت تغذیه‌ای سه مرحله لاروی زنبور برگ‌خوار ترشک در شرایط آزمایشگاهی روی Rumex obtusifolius L. نشان داد که یک لارو منفرد سن اول در طول 3 روز بطور متوسط 001/0 ± 041/0 گرم از برگ‌های این گیاه تغذیه می‌کند. دو سن آخر لاروی نیز در طول 4 و 5 روز بهترتیب و به‌طور میانگین 006/0 ± 227/1 و 014/0 ± 058/3 گرم از برگ‌های این گیاه مصرف می‌کنند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| زیست‌شناسی؛ تخصص میزبانی؛ زنبور برگ‌خوار ترشک؛ مهار ریستی؛ ترشک | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Biology, host specificity and feeding potential of the Dock's leaf defoliator sawfly, Kokujewia ectrapela Konow (Hymenoptera: Argidae), a biocontrol agent of Rumex spp. (Polygonaceae) | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Y. Karimpour | ||
| Urmia University, Faculty of Agriculture, Department of Plant Protection, P. O. Box: 165. Urmia, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| Dock's leaf defoliator sawfly, Kokujewia ectrapela Konow (Hym.,Argidae), is a medium sized sawfly native to the Caspian fauna. The larvae were found living on Rumex spp. (Polygonaceae). In order to determine the biology, host specificity and feeding potential of the species, continuous rearing was conducted in field and laboratory conditions during 2011-2013. The results revealed that K. ectrapela completed six generations within the growing season and hibernated as a fully developed larva inside the protective cocoon in the plant litter surrounding the Rumex plants. The first generation appeared from the early April to the end of May and the last generation in the late September. After emergence, adults copulated and using their saw-like ovipositor fertile females inserted their eggs along the edges of the Rumex leaves. Mean fecundity was showed to be 148.67 ± 37.33 eggs per female. Newly hatched larvae aggregated and fed on the underside of the leaves. However, later instars dispersed on the host plant and continued to feed on the leaves, leaving only the major veins. Larvae developed through three instars and it took 9-23 days depending upon environmental conditions. Pupation occurs within silken whitish cocoons spun among or out of the host plant. Depending upon environmental conditions, the developmental time from eggs to adults lasted 28-43 days. Study on the parasitoids revealed that the larvae of K. Ectrapela were parasitized by Cryptus inquisitor (Hym., Ichneumonidae) and Tetrastichus kokujewiae (Hym., Eulophidae) in Urmia region. Results of no-choice feeding tests with the second instars on 27 plant species belonging to 13 families showed that K. ectrapela completed its life cycle mainly on plants of Rumex and occasionally fed on Polygonum persicaria L. (Polygonaceae). Investigation on feeding activity of the three larval instars of K. ectrapela on Rumex obtusifolius L. under laboratory conditions revealed that a single first-instar larva consumed mean 0.041 ± 0.001 g of R. obtusifolius leaves over its 3 days of development. Second and third instar larvae consumed mean 1.227 ± 0.006 g, and 3.058 ± 0.014 g, over their 4 and 5 days of development, respectively. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| biology, Host-specificity, Kokujewia ectrapela, biocontrol agent, Rumex spp | ||
| مراجع | ||
|
Allard, R. W. (1965): Genetic systems associated with colonizing ability in predominantly self-pollinating species. pp. 49-75 in Backer, H. G. & Stebbins, G. L. (Eds) The Genetics of Colonizing Species. Academic Press, New York, USA. Allen, J. M. (1975) Docks in Western Australia. Western Australia Department of Agriculture Journal 16, 67-71. Bentlety, S. & Whittaker, J. B. (1979) Effects of grazing by a chrysomelid beetle, Gastrophisaviridula, on competition between Rumexobtusifolius and Rumexcrispus. Journal of Ecology 67, 79-90. Blank, S. M. & Taeger A. (1998) Revision of the sawfly genera Asiarge Gussakovskij 1935 and Kokujewia Konow 1902 (Hym., Argidae). Beiträgezur Entomologie 48 (2), 505-515. Bond, W. & Turner, R. J. (2003) The biology and non-chemical control of broad-leaved dock (Rumex obtusifolius L.) and curled dock (R. crispus L.). Available from: https://www.gardenorganic.org.uk/sites/www.gardenorganic. Cavers, P. B. & Harper, J. L. (1964) Biological Flora of the British Isles No. 98 Rumexobtusifolius L. and R. crispus L.. The Journal of Ecology 52, 737-766. Davies, G. & Turner, B. (2003) Suggestions for biological control of docks in organic farming system. Available from: http://www.gardenorganic.org.uk/organicweeds/downloads/biocontrolsugg.pdfaccessed at: 02.10.2010. Ghahreman, A. & Attar, F. (1999) Biodiversity of Plant Species in Iran. Volume 1. Tehran University Publications. No. 2411. Grossreider, M. & Keary, I. P. (2004) The potential for the biological control of Rumexobtusifolius and Rumexcrispususing insects in organic farming, with particular reference to Switzerland. Biocontrol News and Information 25 (3), 65-75. Guile, C. T. (1984) Damage to rhubarb (Rheum rhaponticum L.) and Virginia creeper (Parthenocissusquinquefolia (L.) (Planch.) by dock beetle (Gastrophysaviridula Degeer). Plant Pathology 33, 269-270. Holm, L. G., Plucknett, D. K., Pancho, J. V. & Hergerger, J. P. (1977) The World's Worst Weeds, distribution and biology. University Press of Hawaii, Honolulu, Hawaii. Karimpour, Y. & Razmi, M. (2010) First report of Cryptus inquisitor (Hym.,Ichneumonidae) from Iran. Journal of Entomological Society of Iran 29 (2), 37-39. Naito, A., Miyazaki, M. & Emura, K. (1979) Studies on the biological control of Rumexobtusifolius L. a grassland weed by Gastrophysaatrocyanea Mots. (Colleoptera, Chrysomelidae) 1. On the host specificity of the insect. Bulletin of the National Grassland Research Institute 14, 117-123. Piesik, D. (2000) The occurrence of Gastroideaviridula Deg. and Gastroideapolygoni L. on Rumexconfertus Willd. As biocontrol representatives of weed population control. Journal of Plant Protection Research 40, 219-230. Piesik, D. & Wenda-Piesik, A. (2005) Gastroideaviridula Deg. Potential to control mossy sorrel (RumexconfertusWilld.). Journal of Plant Protection Research 45, 63-71. Rao, K. N. V., Sonitha, Ch., Banji, D., Sandhya, S. & Mahesh, V. (2011) A study on the nutraceuticals from the genus Rumex. Hygeia (Journal for Drugs and Medicines) 3 (1), 76-88. Salt, D.T. &Whittacker, J. B. (1998) Insects on dock plants Naturalists’ Handbooks No. 26, 56 pp. Richmond Publishing Company. Scott, J. K. & Yeoh, P. B. (1996) Assessment of potential biological control insects associated with Emexspinosa. Plant Protection Quarterly 11 (4), 164-168. Spencer, N. R., Rosenthal, S. G. & Hostetter, N. (1981) Exploration for biotic agents for the control of Rumexcrispus. pp. 125-151 in Delfosse, E. S. (Ed) Proceedings of the 5th International Symposium on Biological Control of Weeds. 649 pp. Brisbane, Queensland, Australia. Turner, R. J., Bond, W. & Davies, G. (2004) Dock management: a review of science and farmer approaches. Presented at the COR (Colloquium of Organic Researchers) Conference held at Newport, Shorpshire, UK. Session: Practical Forage and Livestok Production. pp. 53-56. Available from: www.hdra.uk/organicweeds/your_views/document.php?id = 1. Xiaoshui, W. (1991) Gastrophysaatrocyanea (Col: Chrysomelidae), an agent for biological control of the dock, Rumexjaponicus (Polygonaceae) in China. Tropical Pest Management 37, 383-386. Yegorenkova, E. N., Yefremova, Z. A. & Karimpour, Y. (2012) A new species of the genus Tetrastichus Haliday (Hymenoptera: Eulophidae), parasitoid of Kokujewiaectrapela Konow (Hymenoptera: Argidae) in Iran. Zoosystematica Rossica 21 (1), 158-162. Zaller, J. G. (2004) Ecology and non-chemical control of Rumexcrispus and R. obtusifolius (Polygonaceae): a review. Weed Research 44, 414-432. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 650 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 972 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب