| تعداد نشریات | 286 |
| تعداد نشریات سازمان | 84 |
| تعداد شماره‌ها | 2,871 |
| تعداد مقالات | 32,536 |
| تعداد مشاهده مقاله | 42,413,033 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 19,189,413 |
تأثیر افزودن کانیهای سپیولیت و پالیگورسکیت به یک خاک آلوده بر جذب عناصر کادمیوم و سرب توسط اسفناج (Spinacia Oleracea) | ||
| پژوهش های خاک | ||
| مقاله 5، دوره 29، شماره 4، اسفند 1394، صفحه 435-448 اصل مقاله (1.12 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/ijsr.2016.105903 | ||
| نویسندگان | ||
| مژگان دلفیه1؛ سعید حجتی* 2؛ فریده صدیقی دهکردی3 | ||
| 1دانش آموخته کارشناسی ارشد گروه خاکشناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز | ||
| 2استادیار گروه خاکشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز | ||
| 3استادیار گروه باغبانی دانشگاه شهید چمران اهواز | ||
| چکیده | ||
| اطلاعات اندکی در رابطه با توانایی کانیهای رسی مانند پالیگورسکیت و سپیولیت درکاهش جذب عناصر سرب و کادمیوم توسط گیاهان وجود دارد. این پژوهش با هدف ارزیابی و مقایسه تأثیر کاربرد کانیهای سپیولیت ایران و پالیگورسکیت اسپانیا بر میزان زیست توده تولیدی و غلظت عناصر سرب و کادمیوم در ریشه و اندام هوایی اسفناج در قالب طرح بلوک کاملاً تصادفی و با سه تکرار در شرایط گلخانهای انجام شد. به این منظور نمونه خاکی از عمق 0 تا 30 سانتیمتری مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهید چمران اهواز تهیه و به صورت مصنوعی با محلولهای 150 میلی گرم بر لیتر سرب و کادمیوم آلوده گردید. تیمارها عبارت بودند از: خاک آلوده به عناصر سرب و کادمیوم و فاقد جاذب (شاهد)، خاک آلوده به عناصر سرب و کادمیوم و مخلوط با 20 گرم بر کیلوگرم سپیولیت، و خاک آلوده تیمار شده با 20 گرم بر کیلوگرم پالیگورسکیت. سپس در خاکهای آلوده تعداد 6 بذر اسفناج (رقم Virofly) کشت شده و در طول مدت آزمایش برای حفظ رطوبت گلدانها در حد 70 درصد ظرفیت زراعی از آب مقطر استفاده شد. پس از 45 روز گیاه اسفناج برداشت و ریشه و اندام هوایی از یکدیگر جدا شدند. سپس غلظت کادمیوم و سرب در آنها با دستگاه جذب اتمی تعیین گردید. نتایج نشان داد که کاربرد کانیهای سپیولیت و پالیگورسکیت وزن خشک ریشه و اندام هوایی را طور معنیداری نسبت به تیمار شاهد افزایش داده است. همچنین پس از کاربرد کانیهای سپیولیت وپالیگورسکیت، تجمع زیستی سرب و کادمیوم موجود در ریشه و ساقه گیاه اسفناج به ترتیب 2/56 و 1/78 درصد و 75 و 7/91 درصد نسبت به تیمار شاهد کاهش یافت. به علاوه، نتایج نشان داد که هر دو کانی سپیولیت و پالیگورسکیت تمایل بیشتری به جذب سرب نسبت به کادمیوم دارند. در کل به نظر میرسد که اگرچه هر دو کانی سپیولیت و پالیگورسکیت در کاهش جذب سرب و کادمیوم توسط گیاه اسفناج مؤثر بودهاند، اما هیچکدام از این دو کانی نتوانسته است تجمع سرب و کادمیوم را در بخش خوراکی گیاه اسفناج به کمتر از حد مجاز آن تقلیل دهد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| آلودگی خاک؛ جذب سطحی؛ فاکتور انتقال؛ فاکتور تجمع زیستی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Effects of Sepiolite and Palygorskite Additions on Cd and Pb Uptake from a Contaminated Soil by Spinach (Spinacia oleracea) | ||
| نویسندگان [English] | ||
| M. Delfieh1؛ S. Hojati2؛ F. Sedighi Dehkordi3 | ||
| چکیده [English] | ||
| Limited information is available about the ability of clay minerals such as sepiolite and palygorskite to reduce bioavailability of Pb and Cd for plants. A pot experiment was conducted using a randomized complete block design to assess and compare the ability of Iranian sepiolite (Yazd) and Spanish palygorskite (Tolsa Co.) on biomass production and uptake of Pb and Cd from a contaminated soil by spinach. A soil sample (0-30 cm depth) was taken from research farms of Shahid Chamran University of Ahvaz and artificially contaminated with Pb and Cd solutions (150 mg/l). Treatments included polluted soils with no amendments (control), with 20 g kg-1 sepiolite, and with 20 g kg-1 palygorskite. Six seeds of spinach (Virofly cultivar) were then planted into each pot and loss of water was replenished daily using distilled water to reach field capacity throughout the experiment. After 45 days, the plants were harvested and the concentrations of Pb and Cd in roots and shoots were determined using atomic absorption spectroscopy. The results showed that application of both sepiolite and palygorskite significantly increased root and shoot dry biomass compared with the control. However, after application of both sepiolite and palygorskite, bioaccumulation factor (BF) of Cd and Pb in roots of spinach decreased by 78.1% and, 56.2% and in shoots by 91.7% and 75%, respectively. Both sepiolite and palygorskite minerals showed more tendency to adsorb Pb than Cd. The results demonstrate that both sepiolite and palygorskite could be effective in reducing Pb and Cd bioavalability and accumulation in spinach. However, sepiolite was more effective than palygorskite. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Pollution, Adsorption, Bioaccumulation Factor, Transfer factor | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,782 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,099 |
||