1عضو هیأت علمی و استادیار دانشکدة کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی
2عضو هیآت علمی و استادیار دانشکدة کشاورزی دانشگاه تربیت مدرّس
3استاد پژوهشی مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج
4دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت ، دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی
چکیده
یونجه بومی«قارقلوق» منطقة ماکو، در شمال غرب ایران از نظر صفات مرفولوژیکی و فیزیولوژیکی مؤثر در مقاومت به خشکی و سرما با چهار توده از یونجههای همدانی، یزدی، بمی و بغدادی مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که کولتیوار بومی«قارقلوق» در بسیاری از جهات ارجحتر از بقیه بود. در شرایط تنش تدریجی خشکی کولتیوار«قارقلوق» از نظر ریشه، تعدا ریشههای فرعی، وزنتر و خشک ریشه اختلاف بسیار معنیداری با بقیه داشت. کولتیوار قارقلوق بالاترین مقاومت دیوارة سلولی را داشته(16/106 میلیموس بر سانتیمتر Ec) و از نظر میزان نسبی آب برگ(RWC) کولتیوار بغدادی و قارقلوق در سطح احتمال 1% در گروه اول به ترتیب 4/69 و 2/65 درصد و بقیه در گروه دوم برابر 8/50 و 6/53 درصد قرار گرفتهاند. از نظر پایداری کلروفیل، بین کولتیوارها بین حداقل 983/0 و حداکثر 67/1 نانومتر طول موج در کولتیوار قارقلوق اختلاف معنیدار نبود. کولتیوار قارقلوق از نظر تعداد میانگره 20 عدد تعداد شاخههای فرعی 10 عدد در هر ساقه بیشتر و از نظر تعداد ساقه در واحد سطح و میزان سطح برگ 2cm114 کمتر از بقیه بود. در شرایط تنش سرما، درصد گیاه زنده مانده کولتیوار قارقلوق بیشتر و کولتیوار بغدادی و بمی کمتر از بقیه بودند. طول ریشه کولتیوار قارقلوق در شرایط رشد در دمای پایین در کشت گلدانی، بیشتر از بقیه بود.
Study and introduction of Garghologh alfalfa- the indigenous cultivar of northwestern Iran
نویسندگان [English]
Ahmad Tobeh1؛ Amir Ghalavand2؛ Eslam Majidi3؛ Mahdi Panahian4
چکیده [English]
This experiment carried out in order to compare morphological and physiological characteristics of drought and chilling resistance of alfalfa cultivar in 1379. Garghologh with four varieties Hamedani, Yazdi, Bami and Baqdadi using field (based on Latin Square Design), pot and in vitro culture. According to results, indigenous var. "Garghologh" was superior in many aspects. Under gradual drought, root length, auxiliary roots no. and root fresh and dry weight of Garghologh was higher than those of other varieties. Garghologh had the greatest cell membrane resistance and from the viewpoint of relative water content (RWC) in the probability level of 1%, Garghologh and Baqdadi stood in lst group and the other varieties stood in 2nd group. From the viewpoint of chlorophyll stability, there was no significant difference between varieties. Germination percentage of Hamedani and gargolog in mannitol solution with the increase in density was higher than that of other varieties. Germination percentage of Garghologh and Bami in NaCl solution with the increase in density was higher than that of others and Hamedani had the lowest germination percentage under this condition. Garghologh had the highest auxiliary root no. and internodes no. the lowest branch no./unit area and leaf area. Under chilling stress, viable plant percentage of Garghologh was the highest and of Baqdadi and Bami was the lowest. Under growth in low temperature in pot culture, the root length of Gargologh was higher than that of other varieties.