- همه نشریات
- نشریات علمی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویچ کشاورزی
- مجلات ترویجی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
- سایر نشریات سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
- نشریات علمی انجمن ها
- علوم آب و خاک
- علوم اقتصاد و ترویج کشاورزی
- علوم جنگل, مرتع و آبخیزداری
- علوم دامی و شیلات
- علوم زراعی و باغی
- علوم گیاهپزشکی
- علوم مهندسی و مکانیزاسیون کشاورزی
- نشریات با زبان انگلیسی
- نشریات با زبان فارسی
- نشریات دانشگاه آزاد اسلامی
- نشریات علمی
پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 283 |
| تعداد نشریات سازمان | 81 |
| تعداد شماره‌ها | 2,729 |
| تعداد مقالات | 31,081 |
| تعداد مشاهده مقاله | 29,174,702 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 16,346,543 |
بررسی اثرات حشرهکشهای اندوسولفان، ایمیداکلوپرید و ایندوکساکارب روی تخم، لارو سن سوم و شفیرهی بالتوری سبز Chrysoperla carnea (Neu.: Chrysopidae). | ||
| نامه انجمن حشره شناسی ایران | ||
| مقاله 1، دوره 31، شماره 1، شهریور 1390، صفحه 37-50 اصل مقاله (203.68 K) | ||
| نویسندگان | ||
| غلامرضا گلمحمدی* ؛ میرجلیل حجازی؛ شهزاد ایرانی پور؛ سید ابوالقاسم محمدی | ||
| چکیده | ||
| بالتوری سبز بهدلیل پراکنش جغرافیایی وسیع، سازگاری مناسب با سامانههای کشاورزی، رفتار تغذیهای، قدرت جستجوگری بالا و امکان پرورش و تکثیر نسبتاً آسان آزمایشگاهی یکی از گونههای مهم مورد استفاده در برنامههای کنترل زیستی است. پرورش حشرات کامل بالتوری سبز با غذای مصنوعی و پرورش لاروها با تغذیه از تخمهای شبپرهی مدیترانهای آرد در گلخانه انجام شد. سمیت حشرهکشهای ایمیداکلوپرید، ایندوکساکارب و اندوسولفان روی مراحل تخم به روش غوطهورسازی، لاروهای سن سوم به روش تماسی و شفیره به روش تیمار موضعی بررسی شد. اثرهای زیرکشندگی این حشرهکشها با تیمار لاروهای سن سوم با دز مزرعهای هر حشرهکش، به روش سمشناسی دموگرافیک در دمای 2 ± 26 درجهی سلسیوس، رطوبت نسبی 10 ± 60 درصد و دورهی نوری 16 ساعت روشنایی و هشت ساعت تاریکی انجام شد. هیچکدام از سه حشرهکش مورد آزمایش حتی در غلظتهای بالاتر از دز مزرعهای، اثر تخمکشی قابل توجهی روی تخم بالتوری سبز نداشتند. در مرحلهی شفیرگی، مقادیر LD50 برای اندوسولفان، ایمیداکلوپرید و ایندوکساکارب بهترتیب 144، 33 و 21 میگروم مادهی تکنیکال به ازای هر حشره برآورد گردید. حشرهکشها در غلظتهای توصیهشدهی مزرعهای اثر کشندگی قابل توجهی روی لاروهای سن سوم بالتوری سبز نشان ندادند، بنابراین مقادیر LC50 آنها برای این مرحلهی زیستی تعیین نشد. اثرهای زیرکشندگی با استفاده از تیمار با دز مزرعهای بررسی گردید. از بین فراسنجههای مورد بررسی فقط نرخ تولیدمثل خالص بین شاهد و تیمارها اختلاف معنیداری داشت. با وجود این، اختلاف بین تیمارهای حشرهکش معنیدار نبود. بیشترین و کمترین نرخ ذاتی افزایش جمعیت در شاهد (176/0) و تیمار ایندوکساکارب (152/0) بهدست آمد. ترتیب سمیت این ترکیبات به روش سمشناسی حاد و دموگرافیک بهصورت: ایمیداکلوپرید < اندوسولفان < ایندوکساکارب تعیین شد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| بالتوری سبز؛ اثرات کشندگی و زیرکشندگی؛ سمشناسی دموگرافیک | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Effects of imidacloprid, indoxacarb and endosulfan on egg, third-instar larva and pupa of green lacewing Chrysoperla carnea (Neu.: Chrysopidae) | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Gh. R. Golmohammadi؛ M. J. Hejazi؛ Sh. Iranipour؛ S. A. Mohammadi | ||
| چکیده [English] | ||
| The common green lacewing is a known biocontrol agent because of its wide geographical distribution, high compatibility with different agricultural systems, high searching ability and ease of rearing. Adults and larvae were reared on artificial diet and eggs of Anagasta kuehniella (Zell.) respectively. The toxicity of insecticides was assessed on eggs (dipping method), third-instar larvae (contact method), and pupae (topical application) of Chrysoperla carnea Stephens. In order to study the sublethal effects, the third-instar larvae were treated with recommended field rate of each insecticide. The effects of the insecticides were assessed using demographic toxicology methods. Rearing conditions were 26 ± 2ºC, 60 ± 10% relative humidity and a photoperiod of 16: 8 h (L: D). The results revealed that the insecticides did not affect eggs even at doses higher than recommended field rates. The LD50 values, of endosulfan, imidacloprid and indoxacarb for pupal stage were estimated to be 144, 33, and 21 µg ai/insect respectively. Since the insecticides did not affect the third-instar larvae at the recommended field rate, the LC50 was not estimated for this stage. The results showed that, only net reproduction rate (R0) was significantly affected by treatments. The highest and lowest amounts of rm were 0.176 and 0.152 for control and indoxacarb treatmnets respectively. Based on both acute toxicity and demographic toxicology methods, the rate of toxicity of the tested insecticides was as follows: indoxacarb > endosulfan > imidacloprid. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| green lacewing, Lethal and Sublethal effects, demographic toxicology | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 660 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 521 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب