فرآشیانی, محمد ابراهیم, عسکری, حسن, احتشام حسینی, مژگان. (1387). بررسی آزمایشگاهی زهرآگینی سه قارچ بیمارگر در کنترل سوسک شاخکبلند سارتا، Aeolesthes sarta (Col.: Cerambycidae). سامانه مدیریت نشریات علمی, 28(1), 19-34.
محمد ابراهیم فرآشیانی; حسن عسکری; مژگان احتشام حسینی. "بررسی آزمایشگاهی زهرآگینی سه قارچ بیمارگر در کنترل سوسک شاخکبلند سارتا، Aeolesthes sarta (Col.: Cerambycidae)". سامانه مدیریت نشریات علمی, 28, 1, 1387, 19-34.
فرآشیانی, محمد ابراهیم, عسکری, حسن, احتشام حسینی, مژگان. (1387). 'بررسی آزمایشگاهی زهرآگینی سه قارچ بیمارگر در کنترل سوسک شاخکبلند سارتا، Aeolesthes sarta (Col.: Cerambycidae)', سامانه مدیریت نشریات علمی, 28(1), pp. 19-34.
فرآشیانی, محمد ابراهیم, عسکری, حسن, احتشام حسینی, مژگان. بررسی آزمایشگاهی زهرآگینی سه قارچ بیمارگر در کنترل سوسک شاخکبلند سارتا، Aeolesthes sarta (Col.: Cerambycidae). سامانه مدیریت نشریات علمی, 1387; 28(1): 19-34.
بررسی آزمایشگاهی زهرآگینی سه قارچ بیمارگر در کنترل سوسک شاخکبلند سارتا، Aeolesthes sarta (Col.: Cerambycidae)
سوسک شاخکبلند سارتا، Aeolesthes sarta Solsky (Col.: Cerambycidae)، در ایران و برخی از کشورهای آسیایی اهمیت اقتصادی زیادی داشته و علیرغم اهمیت آن، مطالعات معدودی دربارهی کنترل بیولوژیک آن صورت گرفته است. در این تحقیق قارچهای بیمارگرLecanicillium muscarium جدایهی DAOM 198499 ،Beauveria bassiana جدایهی PTCC5197 و Metarhizium anisopliae جدایهی DEMI-001 علیه لارو آفت مورد ارزیابی گلخانهای قرار گرفت. قارچها با استفاده از روشهای معمول تکثیر شده و غلظتهای مختلفی از آنها (105، 106، 107، 108 اسپور در میلیلیتر) به همراه شاهد تهیه گردید. لاروهای تقریباً یک اندازه و یکسان به مدت نیم دقیقه از طریق غوطهورسازی در معرض غلظتهای فوقالذکر قرار گرفته و در دالانهای لاروی مصنوعی به قطر 5/1 و عمق 10 سانتیمتر در تنههای درختان صنوبر، کلن 32/56 قرار داده شد. میزان تلفات لاروی با شکافتن و تکهتکه کردن تنهها بعد از 15 روز تعیین شده و غلظتهای کشنده برای 50% و 90% (LC50 و LC90) از جمعیت لارو آفت محاسبه گردید. نتایج نشان داد که برای هر سه قارچ بیمارگر، اختلاف بین شاهد و تیمارها معنیدار بوده (01/0α = ) و غلظتهای کشنده برای 50% از جمعیت آفت توسط L. muscarium، B. bassiana و M. anisopliae به ترتیب 106 × 53/8، 107 × 65/3 و 104 × 7/8 اسپور در میلیلیتر بود. نتایج تجزیهی واریانس دادهها نشان داد که سه گونه قارچ مورد آزمایش و غلظتهای به کار رفته با همدیگر در سطح یک درصد اختلاف معنیدار داشتند. قارچ M. anisopliae با میانگین 99/50 درصد بیشترین و B. bassiana با میانگین 41/30 درصد کمترین میزان تلفات را در لاروهای تیمار شده ایجاد نمود. همچنین مقایسهی میانگین غلظتها به روش دانکن مشخص نمود که تیمار 108 اسپور در میلیلیتر با 57/68 درصد بیشترین و تیمار105 اسپور در میلیلیتر با 64/38 درصد کمترین میزان تلفات را در لاروهای تیمار شده ایجاد نمود. مقایسهی میانگینهای مربوط به اثر متقابل دو عامل قارچ و غلظتها نشان داد که تیمار 108 اسپور در میلیلیتر از قارچ M. anisopliae با 9/78 درصد بیشترین و تیمار105 اسپور در میلیلیتر از قارچ B. bassiana با 66/16درصد کمترین میزان تلفات را روی لاروهای تیمار شده ایجاد نمود.
Laboratory investigation on virulence of three entomopathogenic fungi against the larvae of Aeolesthes sarta (Col.: Cerambycidae)
نویسندگان [English]
M. E. Farashiani؛ H. Askary؛ M. Ehtesham Hoseini
چکیده [English]
Sart longhorn beetle, Aeolesthes sarta Solsky (Col.: Cerambycidae) is one of the most destructive borers attacking many tree species in Iran and some Asian countries. Despite its high economic importance, little information is available on its biological control agents. In this research, pathogenicity of entomopathogenic fungi Lecanicillium muscarium (strain DAOM 198499), Metarhizium anisopliae (strain DEMI-001) and Beauveria bassiana (strain PTCC5197) were tested in the laboratory for the pathogenicity to A. sarta larvae. The survey was conducted to determine the efficacy of various treatments (105, 106, 107, 108 spore/ml) against the larvae of A. sarta. Larvae of the same age were individually treated with conidial concentrations of fungi for 30 sec. and placed in hand-made grooves (diameter of 1.5 cm and length of 10 cm) in the sapwood of poplar trunks (Populus nigra, Colon 56/32). After 15 days, the trunks were chopped and the mortality of larvae was determined. Furthermore, Probit analyses were conducted calculate LC50 and LC90 values for each fungus. The results indicated significant differences between treated and untreated individuals (p < 0.01). Estimated LC50 for L. muscarium, B. bassiana and M. anisopliae were 8.53 à 106, 3.65 à 107, and 8.7 à 104 spore/ml, respectively. There were significant differences among the mortalities of fungi and concentrations (p < 0.01). M. anisopliae with the mean of 50.99% and B. bassiana with the mean of 30.41% had the highest and the lowest mortality, respectively (p < 0.05). Also, the treatments 108 and 105 spore/ml caused the highest (68.57%) and lowest (38.64%) mortality, respectively. Finally, the comparison of means of interaction (treatment à fungus) showed that M. anisopliae treatment (108 spore/ml) with 78.9% had the highest and B. bassiana treatment (105 spore/ml) with 16.66% had the lowest mortality.