In rabbits, especially in some races, limb movement disorder called splay legs, are mostly unilateral or bilateral in front or hind legs at an early age. The severity ranges from mild to severe in this case. In breeding colony of albino Dutch laboratory rabbits, the splay leg disorder has been observed over the years permanently.Within the scope of this research, 1.5-2.5% of 700-750 number of colonies population, were affected. Splay legs were observed in 20-50 days old infants of both sexes. According to breeding system in metallic cages, it was thought that the mechanical trauma and damage to limbs has been the main cause of this problem. In this study, the accurate survey in histopathology and radiography of suffering organs was performed but any agent was seen. As some nutritional deficiencies lead to muscular atrophy and paralysis, feed analysis was also performed. In analysis of nutrients, all of the nutritional factors were in normal ranges. As is regarded, in laboratory rabbits especially in Dutch strain, effect of hereditary factors to creation of the splay legs, are listed in some valid reports. During the 8 gestation periods in 2 years, suffering infants with their apparently healthy family (other infants and their parents) that could act as gene carriers were identified and eliminated. After the next four gestation periods, the colony was controlled again. During this time, no case of affected animal was seen. With this action, the percentage of splay leg observation have reached to zero and it was completely eliminated.
اختلال در رفتگی پا (Splay leg) در یک کلنی خرگوش آزمایشگاهی نژاد دوچ: روش های تشخیص و اقدام موثر جهت حذف آن
نویسندگان [English]
روزبه فلاحی
چکیده [English]
در خرگوش ها خصوصاً در بعضی از نژادها، اختلالی در اندام های حرکتی تحت عنوان در رفتگی پاها وجود دارد که بیشتر بصورت یک طرفه یا دو طرفه در پاهای جلویی یا عقبی و در سنین پایین ایجاد می شود. دامنه شدت این حالت از حد ملایم تا شدید، متغیر است. در این تحقیق در تعدادی (5/2-5/1%) از 750-700 سر خرگوش های آزمایشگاهی نژاد هلندی (دوچ) آلبینو، در محدوده سنی50-20 روزه، طی سالیان متمادی و بطور همیشگی ، حالت در رفتگی پاها در نوزادان هر دو جنس مشاهده می شد. با توجه به پرورش این حیوان در قفس های فلزی، تصور بر این بود که ضربه های مکانیکی و آسیب رسیدن به اندام های حرکتی، علت اصلی این اختلال بوده است. اما در این تحقیق با بررسی دقیق آسیب شناسی اندام های درگیر و نیز تهیه تصاویر رادیوگرافی و بررسی عوامل تغذیه ایی در جیره غذایی که کمبود آنها می تواند منجر به بروز آتروفی عضلانی و نهایتاً فلجی گردند، مشخص گردید که هیچگونه عاملی که منجر به بروز این حالت گردد، وجود نداشته و با توجه به اینکه در نژاد دوچ، نقش عوامل ارثی، در بروز اختلال در رفتگی پاها، در گزارشات متعددی ذکر شده است، طی 8 دوره تولید مثلی و در زمان 2 سال اقدام به شناسایی و حذف نوزادان مبتلا و اعضاء فامیل آنها شامل نوزادان و والدین به ظاهر سالم که احتمالاً ناقل ژن بیماری می باشندگردید و پس از آن در 4 دوره تولید مثلی دیگر، کلنی پرورشی حیوانات، مجدداً تحت نظر قرار گرفت که هیچگونه موردی از نوزادان مبتلا به دررفتگی اندام های حرکتی مشاهده نگردید و درصد بروز اختلال به صفر رسید و اختلال مورد نظر بطور کامل حذف گردید.