Scorpionism is a known significant problem of medical and social importance in many tropical and subtropical regions including the Middle East. In Iran, highest prevalence of scorpion sting about 60% of all the stings has been reported from Khuzestan province. Among the 21,000 cases of reported scorpion stung patients, 12% were caused by H. lepturus, but contributed to 95% of all moralities in scorpion stung patients. The sting of H. lepturus does not produce an immediate pain as does the sting of other scorpions, rather cause delayed swelling that may diffuse and is often accompanied by late necrosis at the sting site suggestive of less significant role of the nervous system stimulation. Since the venom from H. lepturus is cytotoxic in nature and the renal response and blood toxicity are normally simultaneously manifested, it is suggested that the toxin binds to kidney tissue and potentially induce acute renal failure in stung patients. Pharmacokinetic analysis revealed that Intramuscular) i.m) injection of antivenoms is ineffective in neutralizing the action of venoms. Although some reports mention the slow distribution rate of H. lepturus venom following sting, but since the cytotoxic effect of venom from this scorpion is irreversible by antivenom once it occurs, it is recommended to use antivenom through intravascular (i.v) route. Antivenoms of F(ab)2 fraction are the best choice of treatment for their fast extravasation, their ample distribution into the extracellular space, and their prolonged retention time.
عقرب زدگی توسط عقرب گادیم: عوارض و درمان با نگاه ویژه به پادزهر درمانی
نویسندگان [English]
عباس زارع میرک آبادی
موسسه تحقیقات واکسن و سرمسازی رازی
چکیده [English]
عقرب زدگی یکی از مشکلات اساسی پزشکی و اجتماعی در بسیاری از کشورهای منطقه نیمه استوایی و استوایی از جمله خاورمیانه می باشد. در ایران بیشترین آمار عقرب زدگی در حدود 60% مربوط به استان خوزستان می باشد. در یک گزارش از 21000 مورد عقرب زدگی 12% مربوط به عقرب گادیم بوده. این درحالی است که 95% از مرگ و میرهای عقرب زدگی در اثر گزش با این عقرب گزارش شده است. برخلاف عقربهای دیگر نیش این عقرب ایجاد درد نمی کند. بلکه بعد از مدتی محل گزش دچار تورم شده که قابلیت نفوذ را دارا می باشد. در بسیاری از موارد با نکروز در محل گزش همراه بوده و به نظر میرسد توکسینهای عصبی در زهر این عقرب نقش مهمی را ایفا نکنند. از آنجا که زهر این عقرب دارای خصوصیت سیتوتوکسیک می باشد بر روی سیستم کلیوی و خون به صورت هم زمان تاثیر سمیت داشته و باعث عوارض خونی و کلیوی در مصدومین می نماید. مطالعات فارماکوکینتیک نشان می دهند که تزریق عضلانی پادزهر عقرب برای خنثی نمودن زهر بی تاثیر بوده و با اینکه یکی از گزارشات حاکی از توزیع ضعیف اجزاء زهر عقرب گادیم در بدن می باشد اما از آنجا که در صورت بروز عوارض سیتوتوکسیک زهر این عقرب برگرداندن این عوارض توسط پادزهر عقرب عملا امکان پذیر نمی باشد لذا پیشنهاد می گردد پادزهر عقرب برای درمان مصدومین عقرب گزیده توسط گادیم از طریق داخل وریدی انجام گیرد. پادزهرهای با منشا F ( ab ) 2 به دلیل سرعت توزیع بافتی در بافتهای مختلف بدن و همچنین زمان طولانی ماندگاری در بدن به عنوان بهترین پادزهرها شناخته شده اند.
کلیدواژهها [English]
کورپیوس لپتوروس, پادزهر, بروز, مدیریت درمان
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 13,899
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 3,448
سامانه مدیریت نشریات علمی. طراحی و پیاده سازی از سیناوب