ABBASI, M., ERSHAD, D., HEDJAROUDE, GH. A.. (1381). PUCCINIA SPP. ON ARUNDINEAE IN IRAN: DELIMITATION AND DISTRIBUTION. سامانه مدیریت نشریات علمی, 3(1), 63-86.
M. ABBASI; D. ERSHAD; GH. A. HEDJAROUDE. "PUCCINIA SPP. ON ARUNDINEAE IN IRAN: DELIMITATION AND DISTRIBUTION". سامانه مدیریت نشریات علمی, 3, 1, 1381, 63-86.
ABBASI, M., ERSHAD, D., HEDJAROUDE, GH. A.. (1381). 'PUCCINIA SPP. ON ARUNDINEAE IN IRAN: DELIMITATION AND DISTRIBUTION', سامانه مدیریت نشریات علمی, 3(1), pp. 63-86.
ABBASI, M., ERSHAD, D., HEDJAROUDE, GH. A.. PUCCINIA SPP. ON ARUNDINEAE IN IRAN: DELIMITATION AND DISTRIBUTION. سامانه مدیریت نشریات علمی, 1381; 3(1): 63-86.
PUCCINIA SPP. ON ARUNDINEAE IN IRAN: DELIMITATION AND DISTRIBUTION
1Department of Botany, Plant Pests & Diseases Research Institute, P.O. Box 1454, Tehran 19395, Iran
2Department of Plant Protection, College of Agriculture, Tehran University, Karaj, Iran
چکیده
The taxonomy, morphology and distribution of rust species on Arundineae (Poaceae) in Iran was studied. Five species of Puccinia viz. P. magnusiana Körn., P. phragmitis (Schumach.)Körn., P. isiacae G. Winter, P. trabutii Roum. & Sacc. and P. akiyoshidanensis Morim. are described and illustrated. Of these, Puccinia akiyoshidanensis is considered as a distinct species and newly recorded for Iranian rust flora. Moreover, on the basis of examination of type and authentic materials, P. isiacae, P. trabutii, P. moriokaensis S. Ito and P. okatamaensis S. Ito are considered as distinct species. A distribution map and key to the identified Puccinia species on Arundineae in Iran is also given.
مطالعه گونههایPuccinia روی گیاهانArundineae در ایران: تعیین حدود و ثغور گونه ها و پراکنش آنها
نویسندگان [English]
مهرداد عباسی1؛ جعفر ارشاد1؛ قربانعلی حجارود2
1بخش تحقیقات رستنی ها، موسسه تحقیقات آفات و بیماری های گیاهی، صندوق پستی 1454، تهران 19395
2گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تهران، کرج
چکیده [English]
در این تحقیق گونه های عامل زنگ روی اعضای قبیله Arundineae (Poaceae) در ایران بررسی و پنج گونه زنگ از جنس Pucciniaروی اعضای این قبیله در ایران تشخیص داده شد. گونه های تعیین نام شده عبارتند از: P. akiyoshidanensis, P. isiacae, P. magnusiana, P. phragmitis, P. trabutii .
از بین گونه های فوق گونه P. akiyoshidanensis به عنوان گونه جدیدی برای فلور زنگ های ایران معرفی می شود. این گونه در منابع مختلف قارچشناسی به عنوان مترادف P. moriokaensis ذکر گردیده است. مطالعه و مقایسه نمونه های تیپ گونه های فوق نشان داد این دو آرایه متمایز از یکدیگر بوده و لذا گونه P. akiyoshidanensis به عنوان گونه ای مجزا در نظر گرفته شد. همچنین با توجه به بررسی های انجام شده و بر اساس مطالعه نمونه های تیپ و معتبر لزوم جدایی گونه های P. isiacae وP. trabutii که در برخی منابع قارچشناسی به عنوان گونه های مترادف در نظر گرفته شده اند مشخص گردید و گونه P. okatamaensis که در برخی منابع به عنوان زیر گونه ای از P. moriokaensis در نظرگرفته شده، گونه ای مجزا تشخیص داده شد.