1دانشجوی کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی، دانشگاه گیلان.
2استادیار، گروه مهندسی آب، دانشگاه گیلان و گروه پژوهشی مهندسی آب و محیط زیست، پژوهشکده حوزه آبی دریای خزر.
3استادیار، گروه مهندسی آب، دانشگاه گیلان.
4مربی پژوهشی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی گیلان
چکیده
امروزه استفاده از آبیاری قطرهای برای محصولاتی که بهصورت ردیفی کشت میشوند رایج است. یکی از انواع آبیاری قطرهای، تیپ زیرزمینی میباشد. بهمنظور طراحی و مدیریت سامانه آبیاری قطرهای دانستن ابعاد خیسشدگی ضروریست. با توجه به داشتن هزینه بالا و زمانبر بودن اندازهگیریهای مزرعهای، استفاده از مدلهای شبیهساز توصیه میشود.در همین راستا پژوهش حاضر با هدف بررسی کارایی سه مدل تجربیکندلوس و همکاران، تحلیلی WetUp و عددی HYDRUS-2Dدر آبیاری تیپ زیرزمینی با منبع خطی صورت گرفت. آبیاری در سه حجم 10، 15 و 20 لیتر در یک متر طول تیپ و سه عمق نصب تیپ 10، 20 و 30 سانتیمتر در سه تکرار انجام شد. مقایسه بین مقادیر اندازهگیری و شبیهسازی شده بهوسیله هر سه مدل با شاخصهای RMSE، nRMSE، CRM و MAE انجام شد. برای ابعاد خیسشدگی افقی مقدار RMSE برای مدل کندلوس و همکاران و مدل HYDRUS-2Dبهترتیب 051/0 و 066/0 متر و برای خیسشدگی عمودی بهترتیب 052/0 و 078/0 متر بدست آمد. برای خیسشدگی افقی مقدار nRMSEبرای مدل کندلوس و همکاران و مدل HYDRUS-2Dبهترتیب 46/15 و 71/19 درصد بهدست آمد که هر دو در رده خوب قرار گرفتند و برای خیسشدگی عمودی بهترتیب 99/15 و 74/23 درصد بهدست آمد که بهترتیب در رده خوب و متوسط قرار گرفتند. آمارههای بدست آمده برای مدل WetUp قابل قبول نبود. در خیسشدگی افقی و عمودی، شاخص CRM و MAE برای مدل کندلوس و همکاران کمترین مقدار را داشتند. در مجموع مدل کندلوس و همکاران بهترین برآورد را داشت.
Simulation of Wetting Pattern Dimensions in the Subsurface Drip Irrigation with Empirical, Analytical, and Numerical Models
نویسندگان [English]
m gh1؛ m kh2؛ m b3؛ p sh4
چکیده [English]
Today, use of drip irrigation systems for row crops is widespread. One of these systems is subsurface drip irrigation. Knowing the dimensions of the wetting pattern is essential for drip irrigation system design. To design a proper system, as field experiments are time consuming and expensive, using computer models is recommended. In this regard, the present study examined the performance of three models including empirical Kandelous et al. model, analytical WetUp, and numerical HYDRUS-2D models in subsurface tape irrigation. Treatments included three volumes of water i.e. 10, 15, and 20 liters per meter length of tape and three installation depths of 10, 20, and 30 cm, in three replications. Comparison between the measured and simulated wetting dimensions were made by using four statistical indices i.e. RMSE, nRMSE, CRM, and MAE. RMSE values of horizontal wetting extension for Kandelous et al and HYDRUS-2D models were 0.051 and 0.066 m, respectively, while for vertical wetting extension, the values of RMSE were 0.052 and 0.078 m, respectively. nRMSE values of horizontal wetting extension for Kandelous et al. and HYDRUS-2D models were 15.46% and 19.71 %, respectively, being in class ‘good’. nRMSE values of vertical wetting extension for Kandelous et al and HYDRUS-2D models were 15.99 and 23.74 %, respectively, considered as ‘good’ and ‘fair’, respectively. Statistical indices calculated for WetUp model was not in acceptable range. For horizontal and vertical wetting dimensions, CRM and MAE indices for Kandelous et al model were the lowest values. Overall, the Kandelous et al model had the best estimation.