| تعداد نشریات | 286 |
| تعداد نشریات سازمان | 84 |
| تعداد شماره‌ها | 2,909 |
| تعداد مقالات | 32,812 |
| تعداد مشاهده مقاله | 43,111,913 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 19,694,682 |
مقایسه گسترش مکانی اقلیمهای خشک و نیمهخشک در ایران طی دوره 2005-1976 | ||
| تحقیقات مرتع و بیابان ایران | ||
| مقاله 7، دوره 17، شماره 1، خرداد 1389، صفحه 94-105 اصل مقاله (465.78 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| تقی طاوسی1؛ پیمان محمودی* 2؛ فرزانه سرگلزائی مقدم3 | ||
| 1استادیار، گروه جغرافیای طبیعی، دانشکده جغرافیا و برنامه‌ریزی محیطی، دانشگاه سیستان و بلوچستان | ||
| 2دانشجوی دکترای اقلیم‌شناسی، دانشکده جغرافیا و برنامه‌ریزی محیطی، دانشگاه سیستان و بلوچستان | ||
| 3کارشناس هواشناسی، مرکز تحقیقات هواشناسی کاربردی استان سیستان و بلوچستان | ||
| چکیده | ||
| براساس تعریف کنوانسیون سازمان ملل متحد برای مهار بیابانزایی « بیابانزایی به معنی تخریب سرزمین در مناطق خشک، نیمهخشک و خشک نیمهمرطوب به علت تغییرات آب و هوایی و فعالیتهای انسانی است. همچنین براساس این کنوانسیون مناطق خشک، نیمهخشک و خشک نیمهمرطوب مناطقی هستند که در آن نسبت بارندگی به تبخیر و تعرق بالقوه در محدوده 05/0 تا 65/0 قرار گیرد. دادههای مربوط به دو عامل میانگین دمای سالانه و جمع بارش سالانه 45 ایستگاه هواشناسی سینوپتیک برای یک دوره 30 ساله (2005- 1976) از سازمان هواشناسی کشور اخذ گردید. در این تحقیق برای مطالعه و بررسی گسترش مکانی اقلیمهای خشک و نیمهخشک ایران بهعنوان اولین حلقه تأثیرگذار در گسترش و تشدید بیابانزایی از شاخص زیست اقلیم یونیپ (UNEP) بهره گرفته شد. بهطوریکه دوره 30 ساله مورد مطالعه، به سه زیر دوره 10 ساله تقسیم گردید. سپس برای هر زیر دوره با استفاده از شاخص مورد نظر، نقشههای پهنهبندی اقلیمها تهیه گردید و در نهایت با منهاکردن نقشهها از یکدیگر، تغییرات رخ داده در گسترش مکانی اقلیمهای خشک و نیمهخشک ایران مورد بررسی و مطالعه قرار گرفت. براساس نقشههای تهیه شده برای سه زیر دوره مورد مطالعه مشاهده شد که بیشترین گسترش مکانی اقلیمهای خشک و نیمهخشک در دهه سوم روی داده است. بهنحویکه از لحاظ مکانی نیز شدیدترین تغییرات ابتدا در غرب و شمالغرب ایران و بعد در جنوبشرق ایران مشاهده شد. بهطوریکه در غرب و شمالغرب ایران جایگزین شدن اقلیم نیمهخشک به جای اقلیم خشک نیمهمرطوب و نیمهمرطوب به وضوح قابل مشاهده است. در جنوبشرق ایران هم شاهد گسترش اقلیم فراخشک در جهت مداری و نصف النهاری بودهایم. براساس نتایج مطالعات محققان مشاهده گردید که گسترش اقلیم فراخشک به دلیل خشکسالیهای رخ داده در دهه سوم و گسترش اقلیم نیمهخشک در غرب و شمالغرب ایران علاوه بر خشکسالی فراگیر، تغییرات اقلیمی روی داده در برخی عاملهای اقلیمی بوده است | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| بیابانزایی؛ اقلیم خشک؛ اقلیم نیمهخشک؛ گسترش مکانی؛ شاخص UNEP | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Comparison of spatial spreading of arid and semi-arid climates in Iran during 1976-2005 | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Taghi Tavosi1؛ Peyman Mahmoudi2؛ Farzaneh Moghadam3 | ||
| چکیده [English] | ||
| On the basis of definition of United Nation Convention on Combating Desertification: desertification is land degradation on arid, semi-arid and sub- humid arid regions by reason of climate change and human activities. Also on the basis of this Convention, arid, semi-arid and sub-humid arid regions is regions that quotient between precipitation with potential evapotranspiration is approximately 0.05 to 0.65. Annual temperature averages and total annual precipitation from 45 synoptic meteorological stations for a 30 years period (1976-2005) has been collected the Meteorological Organization of Iran. In this paper for study of spatial spreading trend of arid and semi-arid climates of Iran of bioclimatic index of UNEP (United Nation Environment Programme) were used. Thirty years period divided to three subgroups: (1976-1985), (1986-1995) and (1996-2005). Then for each subgroup provided zoning maps and finally zoning maps were subtracted from each other. Results showed that: (1) The most spatial spread of arid and semi-arid climates observed in third decade and (2) The most severe changes of spatial climate observed in west and north-west and south-east of Iran, respectively. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| desertification, arid climate, semi-arid climate- spatial changes- UNEP index | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 885 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 476 |
||