دیرکوندی, احسان, روزبهان, یوسف, فضائلی, حسن. (1394). اثر منابع متفاوت غلات بر قابلیت هضم جیره غذایی در اسب با استفاده از دو نشانگر داخلی. سامانه مدیریت نشریات علمی, 28(107), 3-12. doi: 10.22092/asj.2015.102332
احسان دیرکوندی; یوسف روزبهان; حسن فضائلی. "اثر منابع متفاوت غلات بر قابلیت هضم جیره غذایی در اسب با استفاده از دو نشانگر داخلی". سامانه مدیریت نشریات علمی, 28, 107, 1394, 3-12. doi: 10.22092/asj.2015.102332
دیرکوندی, احسان, روزبهان, یوسف, فضائلی, حسن. (1394). 'اثر منابع متفاوت غلات بر قابلیت هضم جیره غذایی در اسب با استفاده از دو نشانگر داخلی', سامانه مدیریت نشریات علمی, 28(107), pp. 3-12. doi: 10.22092/asj.2015.102332
دیرکوندی, احسان, روزبهان, یوسف, فضائلی, حسن. اثر منابع متفاوت غلات بر قابلیت هضم جیره غذایی در اسب با استفاده از دو نشانگر داخلی. سامانه مدیریت نشریات علمی, 1394; 28(107): 3-12. doi: 10.22092/asj.2015.102332
اثر منابع متفاوت غلات بر قابلیت هضم جیره غذایی در اسب با استفاده از دو نشانگر داخلی
1دانشآموخته کارشناسی ارشد گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
2دانشیار، گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس
3استاد، مؤسسه تحقیقات علوم دامی کشور، کرج، ایران
چکیده
در این تحقیق، سه جیره غذایی بر روی 12 رأس اسب نژاد ترکمن با میانگین وزن 44±425 کیلوگرم و سن 8/1±6 سال، مورد آزمایش قرار گرفتند. کلیه جیرهها براساس 35 درصد کنسانتره و 65 درصد علوفه تنظیم شدند اما منابع غلات در جیره 1، 2 و 3 به ترتیب شامل: ذرت- یولاف، جوـ گندم و جو- یولاف بود. از دو نشانگر داخلی لیگنین و خاکستر نامحلول در اسید برای تعیین قابلیت هضم استفاده گردید. نتایج نشان دادند، قابلیت هضم ماده خشک، ماده آلی، عصاره اتری و انرژی قابل هضم به طور معنیداری برای جیرههای ذرت و یولاف افزایش پیدا کردند (05/0P<). قابلیت هضم اجزای دیواره سلولی شامل الیاف نامحلول در شوینده خنثی، الیاف نامحلول در شوینده اسیدی، سلولز و همیسلولز نیز برای جیرههای ذرت- یولاف و جو- یولاف به طور معنی داری نسبت به جیره جو - گندم افزایش پیدا کرد (05/0P<). همچنین، قابلیت هضم به دست آمده با استفاده از هر دو نشانگر به جز در مورد الیاف نامحلول در شوینده اسیدی و سلولز در جیره اول و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی، همیسلولز و سلولز در جیره دوم تفاوت معنیداری نداشتد (05/0<P). با این حال، با توجه به نرخ بازیابی خاکستر نامحلول در اسید (106 درصد) در مقابل لیگنین (91 درصد)، نشانگر خاکستر نامحلول در اسید، همبستگی بالایی با روش جمعآوری کل مدفوع داشت. در مجموع، جیره حاوی ذرت و یولاف سبب بهبود قابلیت هضم مواد مغذی نسبت به دیگر جیرهها شد
Effect of different sources of grain on nutrient digestibility in horse using two internal markers
نویسندگان [English]
E. Direkvandi1؛ Y. Rozbahan2؛ H. Fazaeli3
چکیده [English]
Twelve Turkmen horses with an average weight of 425 ± 4 kg and age of 6 ±1.8 years were used in the experiment. In all rations, the ratio of concentrate to forage was 65:35. Corn and oats, barley and wheat and barley with oats were used as a source of starch in 1, 2 and 3 ration respectively. Lignin and acid insoluble ash (AIA) were used as internal markers to determine the nutrient digestibility. Using lignin or AIA methods, the digestibility of dry matter, organic matter, ether extract and digestible energy were significantly increased in treatment 1 (P<0.05). Digestion coefficients of ash-free neutral detergent fibre, ash-free acid detergent fibre, cellulose and hemicellulose were increased for treatments 1 and 3 (P<0.05). The digestion coefficients obtained by using both markers there was not significantly different (P >0.05) except in the case of ADFom and cellulose in diet 1 and ADFom, hemicellulose and cellulose in diet 2. However, the recovery rate of AIA and lignin were 106% and 91% respectively, the recovery rates of these markers are highly correlated with the total faecal collection method. In general, the inclusion of corn and oats in the ration has led to improve the nutrients digestibility compared to those without corn and oats