GHANBARI HAMEDANI, S., SHARIFNIA, F., CHALABIYAN, F.. (1386). AN ANATOMICAL STUDY OF FIVE POLYSTICHUM SPECIES IN IRAN. سامانه مدیریت نشریات علمی, 8(1), 110-117.
S. GHANBARI HAMEDANI; F. SHARIFNIA; F. CHALABIYAN. "AN ANATOMICAL STUDY OF FIVE POLYSTICHUM SPECIES IN IRAN". سامانه مدیریت نشریات علمی, 8, 1, 1386, 110-117.
GHANBARI HAMEDANI, S., SHARIFNIA, F., CHALABIYAN, F.. (1386). 'AN ANATOMICAL STUDY OF FIVE POLYSTICHUM SPECIES IN IRAN', سامانه مدیریت نشریات علمی, 8(1), pp. 110-117.
GHANBARI HAMEDANI, S., SHARIFNIA, F., CHALABIYAN, F.. AN ANATOMICAL STUDY OF FIVE POLYSTICHUM SPECIES IN IRAN. سامانه مدیریت نشریات علمی, 1386; 8(1): 110-117.
AN ANATOMICAL STUDY OF FIVE POLYSTICHUM SPECIES IN IRAN
1Department of Biology, Faculty of Science, Islamic Azad University, N. Tehran Branch, Tehran, Iran E-mail: sgh_60_bo@yahoo.com
2Department of Biology, Faculty of Science, Islamic Azad University, N. Tehran Branch, Tehran, Iran
چکیده
In this research, five species of genus Polystichum, belong to Aspidiaceae, namely, P. lonchitis, P. woronowii, P. setiferum, P. braunii and P. aculeatum, gathered from Gilan and MazandaranProvinces were anatomically studied. To distinguish anatomical character of different growing organs such as pinnules, rachis, rhizumes and roots, the cross section was prepared. Based on these researches, identification key was made and the results were shown with most differences in shape and size of xylem in rachis sections.
1گروه زیست شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال
E-mail: sgh_60_bo@yahoo.com
2گروه زیست شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال
چکیده [English]
در این تحقیق، پنج گونه از جنس Polystichum متعلق به Aspidiaceae به اسامی: P. lonchitis، P. woronowii، P. setiferum، P. braunii و P. aculeatum از استانهای گیلان و مازندران از نظر تشریحی مورد بررسی قرار گرفتند. به منظور مقایسه ویژگیهای تشریحی اندامهای رویشی گیاه مانند شانکها (pinnules)، رگبرگ میانی (rachis)، ریزوم و ریشه در این گونهها، برشهای دستی تهیه شد. پس از بررسی مقاطع رنگآمیزی شده، کلید شناسایی تشریحی برای گونههای این جنس نوشته شد. در نتایج به دست آمده بیشترین تفاوت در شکل آوند چوب در مقطع عرضی رگبرگ میانی مشاهده شد که از نظر شکل و اندازه آوند چوبی با یکدیگر متفاوت هستند.