1دانشیار دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس
2دانشآموخته کارشناسی ارشد، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس
3دانشیار پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری
چکیده
افزایش جمعیت و نیاز روزافزون غذا در قرن اخیر، کشاورزان کشورهای مختلف جهان را بهسوی استفاده از اراضی نامرغوب و نیز مناطق حاشیهای، چون مراتع و جنگلها سوق داده است. این در حالی است که زمینهای حاشیهای دارای استعداد فرسایشی زیاد و قابلیت تولید کمی هستند. در تحقیق حاضر تغییرات کاربری اراضی طی دوره سال 1995 تا 2002 زیر حوزه گاران در استان کردستان با توجّه به سه نقشة رقومی حاصل از تصاویر ماهوارهای مورد تحلیل قرار گرفته و اثر تغییرات کاربری بر دبی متوسط سالانه در آن بررسی شده است. نتایج تحقیق، دلالت بر تاثیرپذیری دبی متوسط سالانة ایستگاه مذکور از تغییرات بارش سالانه داشته که خود تعیین کننده وضعیت اختصاص زمین به کاربریهای مختلف بوده است.
3Associate Professor, Soil Conservation and Watershed Management Research Institute, Iran
چکیده [English]
Population ever increasing and consequent demands in recent decade have encouraged farmers to utilize unsuitable and marginal lands such as forests and ranges for agricultural purposes. However, these lands have high soil erosion potential and low productivity and their proper management is therefore a vital task. In the present study, the land use areas have been evaluated in Garan watershed in Kordistan Province, Iran, from 1995 to 2002 by using three digitized images and corresponding changes have been then assessed. The effects of land use changes on changing annual runoff were ultimately evaluated with the help of moving average and hydrological regime analyses. The results of the study revealed that the variation in water discharge thoroughly followed the annual rainfall oscillation which itself affected land allocation to different land uses.