بیشینه دبی لحظهای سالانه 38 ایستگاه هیدرومتری استان مازندران به همراه خصوصیات فیزیوگرافی و اقلیمی حوزههای آبخیز گردآوری شد. نخست، از روش درونیابی بر پایه فضای فیزیوگرافی جهت برآوردهای منطقهای سیلاب با دورههای برگشت 10، 20، 50 و 100 سال استفاده شد. طراحی فضای فیزیوگرافی بر اساس روش تحلیل همبستگی متعارف انجام شد و برآوردهای منطقهای سیلاب با استفاده از سه روش درونیابی کریجینگ معمولی، کریجینگ ساده و IDW در فضای فیزیوگرافی بهدست آمد. نتایج نشان داد که مقادیر سیلاب ایستگاهی از بیشینه همبستگی مکانی در فضای فیزیوگرافی برخوردارند و ساختار مکانی آنها از نیم تغییرنمای گوسی تبعیت مینماید. در ادامه، از گشتاورهای خطی نیز برای تحلیل فراوانی منطقهای سیلاب استفاده شد. در این روش، مناطق همگن بر اساس الگوریتم خوشهبندی Ward تعیین شدند. همگنی مناطق بهدست آمده از خوشهبندی با استفاده از آزمونهای همگنی و ناهماهنگی بررسی شد. سپس با استفاده از آزمون نکویی برازشZDIST ، توزیع لجستیک تعمیم یافته برای هر سه خوشه بهعنوان بهترین توزیع منطقهای انتخاب شد و برآوردهای منطقهای بر اساس عوامل توزیع منتخب بهدست آمد. در نهایت عملکرد دو روش با استفاده از روش ارزیابی جکنایف و پنج شاخص آماری BIAS، BIASr،RMSE ،RMSEr و NASH بررسی شد. بر اساس شاخص NASH هر دو روش عملکرد مطلوب و مشابهی ارائه میدهند، اما، بر اساس نتایج سایر شاخصهای آماری روش درونیابی بر پایه فضای فیزیوگرافی عملکرد بهتری نسبت به گشتاورهای خطی ارائه میدهد و با افزایش دوره بازگشت کیفیت برآوردهای آن بهبود مییابد. در حالیکه، گشتاورهای خطی برای دورههای بازگشت کوتاه عملکرد بهتری را ارائه میدهد. همچنین، نتایج درونیابی نشان داد که تخمینهای زمینآماری نسبت به قطعی از دقت بالاتری برخوردارند و بهترین عملکرد متعلق به کریجینگ معمولی است.
عنوان مقاله [English]
Comparison CCA physiographical space based interpolation and linear moments methods for regional flood frequency analysis, case study: watersheds of Mazandaran Province
نویسندگان [English]
Zahra Sheikh1؛ Ahmad Pahlavanravi2
1MSc, Faculty of Natural Resources, University of Zabol, Iran
2Associate Professor, Faculty of Natural Resources, University of Zabol, Iran
چکیده [English]
The physiographical and climatological attributes of basins and maximum annual flood statics were obtained from 38 hydrometric stations of Mazandaran Province. The first, physiographical space based interpolation method was used for regional flood analysis with 10, 20, 50 and 100 year return periods. The Canonical Correlation Analysis was used to design physiographic space and regional analysis was obtained application of three interpolation methods include, ordinary Kriging, simple Kriging and IDW in the physiographic space. The results showed at-site flood quantiles have maximum correlation spatial in the physiographic space and their spatial structures following from Gaussian semi variogram. In order to evaluated the accuracy results using L-moments method for regional flood frequency analysis. In this method Ward clustering has been used to the determination of homogeneous regions. Homogeneity areas were adjusted by using homogenous and discordancy tests. Using goodness-of-fit Z DIST the Generalized Logistic distribution was selected for all clusters as the best regional distribution and regional estimates obtained by parameters selected distribution. Finally, performance methods evaluated using Jack Knife procedure and the five statistical indexes BIAS, BIASr, RMSE, RMSEr and NASH. Both methods give the same and desirable performance based on NASH; however results of other indexes showed that physiographical space based interpolation method provide better performance than linear moments and improving estimated by increasing the return periods, while the L-moments offers better performance for short return periods. The results of interpolation indicated that geostatistics estimates have more accuracy than deterministic estimates and ordinary Kriging has best performance.