| تعداد نشریات | 286 |
| تعداد نشریات سازمان | 84 |
| تعداد شماره‌ها | 2,996 |
| تعداد مقالات | 33,553 |
| تعداد مشاهده مقاله | 44,161,308 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 20,534,490 |
بازدارندگی، باکتری ایستایی و کشندگی عصاره‌ی متانولی چهار گونه گلسنگ بومی ایران بر چند باکتری بیماری‌زای گیاهی | ||
| مهار زیستی در گیاه‌پزشکی | ||
| مقاله 3، دوره 2، شماره 2، اسفند 1393، صفحه 25-34 اصل مقاله (170.19 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/bcpp.2015.101224 | ||
| نویسندگان | ||
| سلیمان جمشیدی* ؛ سیده‌مریم شهیدی | ||
| باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد میانه، ایران | ||
| چکیده | ||
| بیماری‌های گیاهی از مهمترین عوامل محدودکننده‌ی عمده در کشاورزی محسوب می‌شوند که هر ساله بخش قابل توجهی از تولیدات گیاهی را از بین می‌برند. خطرات و تهدیدهای ناشی از استفاده مکرر و بی‌رویه از آفت‌کش‌های شیمیایی برای مبارزه با بیماری‌های گیاهی، سبب توجه ویژه به ترکیبات طبیعی، امن و دوستدار محیط زیست شده است. گلسنگ‌ها به سبب برخورداری از مواد ضدمیکروبی فراوان در سال‌های اخیر، به‌عنوان یکی از مناسب‌ترین منابع ترکیبات طبیعی جایگزین مطرح شده‌اند. در این پژوهش اثر بازدارندگی و کشندگی عصاره‌ی متانولی چهارگونه گلسنگ جمع‌آوری شده از منطقه‌ی ارسباران، آذربایجان شرقی شامل Pleopsidium gobiensis، Parmelina tiliacea، Anaptychia setifera و Lecanora argopholis روی چند باکتری بیماری‌زای گیاهی نظیر Pectobacterium atrosepticum،Pseudomonas syringe pv. syringae ، Xanthomonas arboricola pv. Juglandis و Rhizobium tumefaciens با روش نشر در آگار و نیز روش اندازه‌گیری حداقل غلظت بازدارنده و کشنده مورد ارزیابی قرار گرفت. همه‌ی عصاره‌های گلسنگی بر هر چهار باکتری اثر کشنده و بازدارنده داشتند. با این حال، باکتری R. tumefaciens حساسیتی زیادی به این ترکیبات در مقایسه با سایر باکتری‌ها نشان نداد. در روش نشر در آگار، عصاره‌ی متانولی گلسنگ P. gobiensisتوانست با استرپتومایسین در بازدارندگی از رشد باکتری P. s. pv. syringae برابری کند. باکتری P. atrosepticum و X. a. pv. juglandis حساسیت بالایی به ترکیبات گلسنگی و استرپتومایسین نشان دادند. کشنده‌ترین عصاره‌ی متانولی مربوط به گلسنگ P. gobiensisبر باکتری X. a. pv. juglandisوعصاره‌ی گلسنگ P. tiliacea بر باکتری P. atrocepticum با میزان کشندگی 8/2 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر بودند. با توجه به نتایج این مطالعه به‌نظر می‌رسد عصاره‌های گلسنگی از کارآیی قابل ملاحظه‌ای برای مهار باکتری‌های بیماری‌زای گیاهی داشته و در آینده می‌بایست مورد مطالعه‌ی بیشتری قرار گیرند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| باکتری؛ گلسنگ؛ مهار زیستی؛ فعالیت ضدباکتریایی؛ ترکیبات طبیعی؛ حداقل غلظت بازدارنده و کشنده | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Growth inhibition, bacteriostatic and bactericidal potential of four Iranian lichen species against some plant pathogenic bacteria | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Soleiman Jamshidi؛ Seyyedeh Maryam Shahidi | ||
| چکیده [English] | ||
| Plant diseases are one of the main limitations in crop production which impose annually great losses. Threatens and hazards resulted from ample and repetitive application of chemical pesticides against plant diseases tended to pay attention to natural, safe and environment-friendly products. Lichens due to possessing of great antimicrobial substances has been considered as one of the best sources for natural alternative products. In this research study, growth inhibition, bacteriostatic and bactericidal potential of methanol extract of five lichens including Pleopsidium gobiensis, Parmelina tiliacea, Anaptychia setifera and Lecanora argopholis obtained from Arasbaran, East Azarbaijan province of Iran on some plant pathogenic bacteria such as Pectobacterium atrosepticum, Pseudomonas syringae pv. syringae, Xanthomonas arboricola pv. juglandis and Rhizobium tumefaciens were studied using disc diffusion, minimal inhibitory and bactericide concentration methods. All lichen methanol extracts were bacteriostatic and bactericide on the above-mentioned bacteria. However, R. tumefaciens was the lowest senility to these extracts. Methanol extract of P. gobiensis was as inhibitive as streptomycin on P. syringae pv. syringae growth. In additionm, P. atrosepticum and X. arboricola pv. juglandis were highly sensitive to lichen extracts and streptomycin. The most bactericidal extracts was related to P. gobiensis on P. atrocepticum and P. tiliacea on X. arboricola pv. juglandis. Considering the results, it is suggested that lichen extracts may have remarkable potential in plant pathogenic bacteria and more investigations are required in the future studies. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| biocontrol, Antibacterial activity, Natural compounds, MIC and MBC | ||
| مراجع | ||
|
Afzal, A. M., Rahber-Bhatti, M. H. & Aslam, M.1997. Antibacterial activity of plant diffusate against Xanthomonas campestris pv. citri. International Journal of PestManagement, 43: 149-153. Ahmadjian, V. & Hale, M. E. 1973. Methods of isolating and culturing lichen symbionts and thalli. pp. 653–659. In: Ahmadjian, V. & Hale, M. E. (Eds.), The Lichens. Academic Press, London, United Kingdom. Alexopoulos, C. J., Mims, C. W. & Blackwell, M. 1996. Introductory on Mycology. 4th edition. John Wiley. New York. Aslan, A., Gulluce, M. & Atalan, E. 2001. A study of antimicrobial activity of some lichens. Bulletin of Pure Applied Science, 20: 23-26. Aydin, S. & Kinaliogli, K. 2010. Antimicrobial activity of the lichen extracts of Pseudevernia furfuracea var. furfuracea and P. tiliaceae, The Black Sea Journal of Sciences Sonbahar, 1:30-38. Boustie, J. & Grube, M. 2005. Lichens a promising source of bioactive secondary metabolites. Plant Genetic Resources: Characterization and Utilization, 3: 273-287. Burkholder, P., Evansa, W., Mcveigh, I. & Thorntonh, K. 1944. Antibiotic activity of lichens. Proceeding of the National Academy of Sciences of the United State, 19: 250–255. Dulger, B., Gucin, F., Kara, A. & Aslan, A. 1997. Usnea florida (L) Wig. Antimicrobial activity of lichen, Turkish Journal of Biology, 21: 103-108. Elix, J. A. & Stocker-Wörgötter, E. 2008. Biochemistry and secondary metabolites. pp. 104-133. In: Nash, T. H. (ed.) III: Lichen Biology. Second Edition. Cambridge University Press, Cambridge UK. Houshyar, F., Jamshidi, S. & Sorhrabi, M. 2014. Antibacterial potential of five lichen species on Fusarium equiseti and Pectobacterium carotovora pv. carotovorapotato rot agents in laboratory and storage condition. Proceeding of the 2nd National Conference Modern Topic in Agriculture. 21 May, Iran, Tehran. Huneck, S. 1999. The Significance of lichens and their metabolites. Naturwissenschaften, 86: 559-576. Klapwijk, P. M., van Breukelenm, J., Korevaar, K., Ooms, G. & Schilperoort, R. A. 1980. Transposition of Tn 904 encoding streptomycin resistance into the octopine Ti plasmid of Agrobacterium tumefaciens. Journal of Bacteriology, 141: 129-36. Modarresi Chardahi, A. Ebrahim, D., Fariza Soleiman, S. & Abolhasani, F. 2012. The effect of alcoholic extracts of Urtica dioica L. on some gram positive and gram negative bacteria. Medicinal Plant Journal, 42: 98-104. Momeni, A., Naseri, M., Kamal Nejad, M., Khoshzaban, F., Rajiyan, T., Esmaeil Zaeh Nami, H., Mansouri, S. & Zavieh, D. 2011. The effects of essential oils and extracts of 50 medicinal plants on standard strain of Candida albicans in laboratory condition. Medicinal Plant Journal, 38: 164-172. Narayanasamy, P. 2002. Microbial Plant Pathogens and Crop Disease Management. CRC Press. Florida. Nash, T. H. 1996. Lichen Biology. The second edition. Cambridge University Press, Cambridge. Rankovic, B., Rankovic, D., Kosanic, M. & Msric, D. 2010. Antioxidant and antibacterial properties of the lichens Anaptychya ciliaris, Nephroma parile, Ochrolechia tartarea and Parmelia centrifuga, Central European Journal of Biology, 5: 649-655. Romagni, J. G., Rosell, R. C., Nanayakkara, N. P. D. & Dayan, F. E. 2004. Ecophysiology and potential modes of action for selected lichen secondary metabolites. pp. 13-33. In: Macías, F. A., Galindo, J. C. G., Molinillo, J. M. G., Cutler, H. G. (eds.): Allelopathy, Chemistry and Mode of Action of Allelochemicals. CRC Press, Boca Raton, Florida. Samsam Shariat, H. 1992. Extraction of Active Ingredient of Medicinal Plants and their Identification and Evaluations Methods. Mani Publication, Tehran, Iran. Samsam Shariat, H. 2007. Selected Medicinal Plants. Mani Publication, Tehran, Iran. Sati, S. C. & Joshi, S. 2011. Antibacterial activity of the Himalayan lichen Parmotrema nilgherrense extracts, British Microbiology Research Journal, 1: 26-32. Shahidi, S. M., Jamshidi, S. & Torabi, M. 2013a. Antibacterial potential of five lichen species derived from Arasbaran region on Dikerya chryanthemi potato in laboratory and storage condition. Modern Science of Sustainable Agricultural Journal, 8: 55-65. Shahidi, S. M., Jamshidi, S. & Torabi, M. 2013b. Inhibitive effect of five lichen species different extracts on Ralstonia solanacearum. Proceeding of the 1st National Conference of Sustainable Development of Agriculture and Green Environment. 28 Februrary 2013, Hamedan, Iran, 9. Shahidi, S. M., Jamshidi, S. & Torabi. 2013c. Antibacterial potential of five lichen species from Arasbaran region against Pectobacterium carotovora pv. carotovora causing potato soft rot in laboratory and storage conditions Iranian Journal of Applied Plant Protection, 1: 307-318. Strange, R. N. & Scott, P. R. 2005. Plant disease: A threat to global food security. Annual Review of Phytopathology, 43: 83-116. Thippeswamy, B., Sushma, N. R. & Naveenkumar, K. J. 2010 Antimicrobial property of bioactive factor isolated from Parmelia perlata. International Multidisciplinary Research Journal, 2: 1-5. Yilmaz, M., Tay, T., Kivanc, M., Turk, H. & Turk, A. S. 2005. The antibacterial activity of extracts of the lichen Hypogymnia tubulisa and its 3-hydroxyphysodic acid constituent. Journal of Biosciences Zeitschrift für Naturforschung Section C, 60: 35-38. 5pt;text-align:justify;text-justify: kashida;text-kashida:0%;text-indent:-42.55pt;line-height:150%;direction:ltr; unicode-bidi:embed'>Vendramim, J. D. & Castiglioni, E. 2000. Aleloquímicos, resistência de plantas e plantas inseticidas. pp. 113−128. In: Guedes, J.C.; Costa, I.D & Castiglioni (Org.). Bases e Técnicas do Manejo de Insetos. Santa Maria, UFSM/CCR/DFS, 234 p.
Viana, P. A. & Prates, H. T. 2003. Larval development and mortality of Spodoptera frugiperda fed on corn leaves treated with aqueous extract from Azadirachta indica leaves. Bragantia, 62: 69−74. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,770 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 990 |
||