| تعداد نشریات | 286 |
| تعداد نشریات سازمان | 84 |
| تعداد شماره‌ها | 2,846 |
| تعداد مقالات | 32,300 |
| تعداد مشاهده مقاله | 41,387,086 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 18,562,167 |
مقایسه روش های کانترایمونوالکتروفورزیس و واکنش زنجیره ای پلی مراز در تشخیص هیداتیدوزیس گوسفند | ||
| تحقیقات دامپزشکی و فرآورده‌های بیولوژیک | ||
| شناسنامه علمی شماره، دوره 25، شماره 1، فروردین 1391، صفحه 25-30 اصل مقاله (480.57 K) | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/vj.2012.101076 | ||
| نویسندگان | ||
| محمد یخچالی* 1؛ احمد مرشدی2؛ ملیحه شیر آشیان3 | ||
| 1دانشیار گروه پاتوبیولوژی، بخش انگل شناسی دانشکده دامپزشکی دانشگاه ارومیه | ||
| 2دانشیار گروه میکروبیولوژی، بخش ایمنی شناسی دانشکده دامپزشکی دانشگاه ارومیه | ||
| 3دانش آموخته دکترای عمومی دامپزشکی دانشگاه ارومیه | ||
| چکیده | ||
| گوسفند به عنوان یکی از مناسب ترین میزبان های هیداتیدوزیس در ایران است و ایران به عنوان یکی از نواحی هیپراندمیک در دنیا مطرح می باشد. در این تحقیق، ارزیابی واکنش پادگنی در مجاورت با آنتی سرم تهیه شده از گوسفند در مقایسه با یافته های کشتارگاهی و مولکولی انجام شد. در مطالعه حاضر برای تهیه پادگن محلول از مایع کیست هیداتید استفاده گردید. خون مورد نیاز برای تهیه سرم از100 راس گوسفند در حین کشتار تهیه شد. یافته های کشتارگاهی در گوسفندان خونگیری شده آلوده به کیست هیداتید ثبت گردید. سپس آزمون کانترایمنو الکتروفورزیس در حضور سرم های شاهد منفی و مثبت انجام شد. استخراج DNA از پرتواسکولکس انجام شد و قطعه bp 1213 از ژن co1 تکثیر گردید. در مشاهدات کشتارگاهی، 33 درصد گوسفندان آلوده به کیست هیداتید در کبد و ریه بودند. در صورتی که موارد مثبت آلودگی در روش کانترایمنوالکتروفورزیس 29 درصد و در روش مولکولی 28 درصد بود. در مقایسه با یافته های کشتارگاهی، حساسیت و ویژگی آزمون کانترایمنوالکتروفورزیس به ترتیب 31/79درصد و 2/92درصد بود. ارزش تشخیصی روش مولکولی با حساسیت 19.85 درصد و ویژگی8 .94 درصد بود. مقایسه یافته های آزمون سرمی به روش کانترایمنوالکتروفورزیس با روش تشخیص مولکولی نشان داد که حساسیت و ویژگی آزمون کانترایمنوالکتروفورزیس کمتر بود ولی اختلاف آماری، معنی داری نداشت (05/0>P). باتوجه به نتایج بدست آمده در این مطالعه، آزمون کانترایمنوالکتروفورزیس می تواند روش غربالگری مناسبی برای هیداتیدوزیس گوسفندان باشد. | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Comparison of the validity of CIE and PCR diagnostic methods in determining hydatidosis in sheep | ||
| نویسندگان [English] | ||
| M Yakhchali1؛ A Morshedi2؛ M Shirashian3 | ||
| 1Associate Professor, Department of Pathobiology, Parasitology Division, Faculty of Veterinary Medicine, Urmia University, Urmia, Iran | ||
| 2Associate Professor, Immunology Division, Department of Microbiology, Faculty of Veterinary Medicine, Urmia University, Urmia, Iran | ||
| 3General Practitioner of Veterinary Medicine, Urmia, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| Sheep is one of the important hosts for hydatidosis in Iran as a hyperendemic region worldwide. In the present study, the efficacy of counter immuno-electerophoresis (CIE) and PCR tests to detect sheep hydatid cyst infection was carried out. For this, soluble antigen was provided using hydatid cyst fluids (HCFs). Blood sera were taken from a total number of 100 slaughtered sheep. CIE analysis was undertaken using negative and positive controls. DNA was extracted from protoscolices and a 1213bp fragment length of co1 gene amplified. Necropsy findings indicated that lung and liver of slaughtered sheep (33%) was infected with hydatid cyst. While it was 29% in CIE and 28% in PCR test. According to the necropsy findings as a gold standard test, sensitivity and specificity of CIE was 79.31% and 92.2%, respectively. Sensitivity and specifity of PCR test were determined 85.19% and 94.8%, as well. Data analysis showed that there is no significant difference between these two techniques (P<0.05). Based on these results, CIE technique can be considered as a useful method to screen sheep hydatid cyst infection. | ||
| مراجع | ||
|
1- گرامی نیا، احمد (1375) بررسی سرودیاگنوستیک هیداتیدوز با استفاده از تست ایمنوالکتروفورز در گوسفند در ارومیه، پایان نامه جهت اخذ درجه دکترای دامپزشکی، دانشگاه ارومیه## 2-میر هادی، محسن (1361) بررسی میزان حساسیت و اختصاصی بودن آنتی ژن کیست هیداتید در گوسفندان منطقه ورامین، پایان نامه برای اخذ درجه دکترای دامپزشکی از دانشگاه تهران، شماره ثبت 1327. ## 3- یخچالی، محمد؛ غرقی، بختیار (1385). بررسی میزان شیوع هیداتیدوزیس در نشخوارکنندگان کشتار شده در شهرستان بانه (استان کردستان) در سال 1380، مجله دامپزشکی ایران، شماره12، صفحه 95 -88..## 4- یخچالی، م.؛ مرشدی، ا. (1390). مقایسه ارزش روش های مختلف تشخیص هیداتیدوزیس در نشخوارکنندگان بزرگ. مجله پژوهش و سازندگی، شماره 87، صفحه 71-64.## 5- یخچالی، م.؛ مرشدی، ا.؛ ملکی فرد، ف. (1390). غربالگری موارد سرم مثبت سارکوسیستیس (آپی کمپلکسا: سارکوسیستیده) (Lankester1882) گوسفند به روش کانترایمونوالکتروفورزیس و مقایسه آن با یافته های کشتارگاهی. مجله پژوهش و سازندگی، شماره89، صفحه 32-28.## 6- Amin Pour, A., Hosseini, SH. and Shayan, P. (2011) Comparative genotyping of Echinococcus granulosus infecting buffalo in Iran using cox1 gene. Parasitol. Res.108:1229–1234.##
7- Ahmadi, N. and Dalimi, A. (2006) Characterization of Echinococcus granulosus isolates from human, sheep and camel in Iran. Infect. Genet. Evol. 6: 85–90. ##
8- Aboazakham, A.A. and Romia, S.A. (1990) Evaluation of immunodiagnostic test in detection of trichinosis in experimentally infection rates. J. Egyptian Soci. Parasitol. 20 (2): 573-578.##
9- Bowles, J., Blair, D. and MacManus, D.P. (1992) Genetic variants within the genus Echinococcus identified by mitochondrial sequencing. Mol. Biochem. Parasitol. 54:165–174.##
10- Chamekh, M.; Facon, B.; Dissous, C.; Haqque, A. and Capron, A. (1990) Use of a monoclonal antibody specific for a protein epitope radioimmuno assay for diagnosis of hydatid disease. J. Immunol. Methods. 134 (1): 129-137.##
11- Deka, D.K. and Gaur, S.N.S. (1990) Countercurrent immunoelectrophoresis in the diagnosis of Taenia hydatigena cysticercosis in goats. Vet. Parasitol. 37: 223-228.##
12- Dyachenko, V., Pantchev, N., Gawlowska, S., Globokar, M.V. and Bauer, Ch. (2008) Echinococcus multilocularis infections in domestic dogs and cats from Germany and other European countries. Vet. Parasitol. 157(3-4): 244-253. ##
13- Fasihi Harandi, M., Hobbs, R.P., Adams, P.J., Mobedi, I., Morgan-Ryan, U.M. and Thompson, R.C.A. (2002) Molecular and morphological characterization of Echinococcus granulosus of human and animal origin in Iran. Parasitol. 125:367–373.##
14- Moro, P.L., Garcia, H.H., Gonzales, A.E, Bonilla, J.J., Verastegui, M. and Gilman, R.H. (2005) Screening for cystic echinococcosis in an endemic region of Peru using portable ultrsonography and the enzyme-linked immunoelectrotransfer blot (EITB) assay. Vet. Parasitol. 96 (4): 2442-246.##
15- Pathak, K.M.L., Gaur, S.N.S. and Garge, S.K. (1984) Countercurrent immunoelectrophoresis, a new technique for the rapid serodiagnosis of porcin cysticercosis. J. Helminthol. 58: 321-324.##
16- Pagana, T.J. and Pagana, K.D. (2009) Mosby’s Manual of Diagnostic and laboratory Tests. 4th Ed., Mosby Publisher. pp. 498-499, 559-560.##
17- Poretti, D., Felleisen, E., Grimm, F., Pfidter, M., Teuscher, F., Zuercher, C., Reichen, J. and Gottsten, B. (1999) Differential immunodiagnosis between cystic hydatid disease and other cross-reactive pathologies. Am. J. Ttro. Med. Hygiene. 66 (2): 193-198.##
18- Rostaminejad, M., Nazemalhosseini Mojarad, E., Nochi, Z., Fasihi Harandi, M. Cheraghipour, K. Mowlavi, G.R. and Zali, M.R. (2008) Echinococcus granulosus strain differentiation in Iran based on sequence heterogeneity in the mitochondrial 12s rRNA gene. J. Helminthol.4: 1–5.##
19- Shapire, S.Z.; Bahr, G.M. and Hira, P.R. (1992) Helminthes of domesticated animals. 7th Ed., Baillier and Tindal, London, pp: 119-127.##
20- Sharbatkhori, M., Kia, E.B., Fasihi Harandi, M., Jalalizand, N., Zahabiun, F. and Mirhendi, H. (2009) Comparison of five simple methods for DNA extraction from Echinococcus granulosus protoscolices for PCR amplification of ribosomal DNA. Iranian J. Parasitol. 4(2):54-60.##
21- Sharbatkhori, M., Fasihi Harandi, M., Mirhendi, H., Hajialilo, E., Beigom, K. and Kia, E.B. (2011) Sequence analysis of cox1 and nad1 genes in Echinococcus granulosus G3 genotype in camels (Camelus dromedarius) from central Iran. Parasitol. Res. 108:521–27.##
22- Vevategui, M., Moro, P., Guevara, A. and Gilman R.H. (1992) Enzyme-linked immunoelectrotransfer blot test for diagnosis of hydatid disease. J. Clin. Microbiol. 30 (6): 1557-1561.##
23- Zare-bidaki, M., Mobedi, I., Naddaf, S.R., Kia, E.B., Mahmudi, M., Piazak, N., Nekouie, H., Ahari, S.S., Habibzadeh, Sh. and Siavashi, M.R. (2009) Prevalence of Echinococcus spp. Infection using coproantigen ELISA among canids of Moghan plain, Iran. Iranian J. Publ. Health. 38(1); 112-118. ## | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,266 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 594 |
||