| تعداد نشریات | 286 |
| تعداد نشریات سازمان | 84 |
| تعداد شماره‌ها | 2,873 |
| تعداد مقالات | 32,555 |
| تعداد مشاهده مقاله | 42,418,877 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 19,194,478 |
ارزیابی عملکرد توابع انتقالی برای برآورد منحنی نگهداشت رطوبتی خاکهای مختلف با مدل SWRC | ||
| پژوهش آب در کشاورزی | ||
| مقاله 9، دوره 28، شماره 4، دی 1393، صفحه 773-785 اصل مقاله (1.75 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/jwra.2015.100831 | ||
| نویسندگان | ||
| امید بهمنی* 1؛ بهرام رمضانی2 | ||
| 1استادیار دانشگاه بوعلی سینا. | ||
| 2دانشجوی سابق کارشناس ارشد دانشگاه بوعلی سینا. | ||
| چکیده | ||
| منحنی نگهداشت آب در خاک (SWRC) اهمیت فراوانی درمطالعات مربوط به رابطه آب وخاک،حفاظتخاک،برنامهریزیآبیاری،زهکشی،انتقالاملاح،رشدگیاهانوبررسیتنشآبیگیاهاندارد. در این پژوهش عملکرد 10 مدل منحنی نگهداشت رطوبتی خاک مدل (سایمونز و همکاران 1979، لیباردی و همکاران 1979، کمپل 1974، فارل و لارسون 1972، ونگنوختن 1980، بروکس و کوری 1964، درایزن 1986، نمایی بروس-لاکسمور 1986، توانی بروس- لاکسمور 1986 و روگوسکی 1971) با استفاده از مدل SWRC 3.0 بررسی شد و پس از ارزیابی آماری، مدلهای مناسب انتخاب شدند. هفتاد و سه نمونه خاک از چایکاریهای شهرستان لاهیجان در استان گیلان جمعآوری، کلاس بافتی آنها تعیین و گروههای بافتی از هم تفکیک شدند. مقدار رطوبت در هشت پتانسیل ماتریک مختلف اندازهگیری شد. با محاسبه شاخصهای آماری ریشه میانگین مربعات خطا (RMSE) ، شاخص آکائیک (AIC)و ضریب تبیین () ، کیفیت برازش مدلها مشخص گردیدند. نتایج نشان داد در همهی کلاسهای بافتی مدل سایمونز و همکاران با حداقل خطای (RMSE) (از 0136/0 تا 0307/0 cm3.cm-3) و کمترین ضریب آکائیک برابر با 1280- و حداکثر ضریب تبیین (از 96/0 تا 98/0) و مدل توانی بروس- لاکسمور با حداکثر خطای (RMSE) (از 0372/0 تا 0881/0 cm3.cm-3) و بیشترین ضریب آکائیک برابر با 879- و حداقل ضریب تبیین (از 81/0 تا 92/0)، به ترتیب بهترین و ضعیفترین عملکرد را داشتند. مدل لیباردی و همکاران نیز بعد از مدل سایمونز و همکاران عملکرد قابل قبولی داشت و بهتر از سایر مدلها شبیهسازی را انجام داد. به همین دلیل، استفاده از مدل سایمونز و همکاران و مدل لیباردی و همکاران برای خاکهای شهرستان لاهیجان توصیه میشود. | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Evaluation of the Performance of Pedotransfer Functions for Estimating Soil Moisture Retention Curve with SWRC Model | ||
| نویسندگان [English] | ||
| O B1؛ B R2 | ||
| چکیده [English] | ||
| Soil water retention curve (SWRC) is important in the studies of soil and water relationship, soil conservation, irrigation scheduling, drainage, solute transport, plant growth and crop water stress. The performance of 10 models (Simons et al., Libardy et al., Campbell, Farrell and Larson, van Genuchten, Brooks and Corey, Driessen, Exponential Bruce-Luxmore, Power Bruce-Luxmore, and Rogowski) were evaluated using SWRC 3.0 software. After statistical evaluation of the results, appropriate models were identified. Seventy three soil samples of tea fields in Lahijan city in Gilan province were selected and separated into soil textural classes. The soil moisture content at eight different matric potentials were measured. Using the statistical index of Root Mean Square Error (RMSE), Akaike Index (AIC) and coefficient of determination (R2), the accuracy of each model quality was identified. Results showed that in all textural classes the Simons et al. Model with a minimum RMSE (0.0136 to 0.0307 cm3 cm-3), the lowest value of AIC (-1280), and the highest coefficient of determination (0.96 to 0.98) had the best performance, while the power Bruce–Luxmor Model with the maximum RMSE (0.0372 to 0.0881 cm3 cm-3), the highest value of AIC (-879), and the minimum value of R2 coefficient (from 0.81 to 0.92) had the weakest performance. Libardi Model after Simons et al. Model had acceptable performance and better results than the other models. Overall, the Simons et al. and Libardi et al. models were recommend for determination of SWRC in Lahijan area soils. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,958 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 4,062 |
||