اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات283
تعداد نشریات سازمان81
تعداد شماره‌ها2,729
تعداد مقالات31,077
تعداد مشاهده مقاله28,783,462
تعداد دریافت فایل اصل مقاله16,317,878
موسوی سعید, سید علی, یزدان پناه, لاله, خوارزمی, مسعود, غلامی, حسین. (1393). تعیین ارزش غذایی و قابلیت هضم بقایای ذرت دانه ای در استان کرمان به روش In vivo. سامانه مدیریت نشریات علمی, 3(12), 59-64. doi: 10.22092/aasrj.2014.100106
سید علی موسوی سعید; لاله یزدان پناه; مسعود خوارزمی; حسین غلامی. "تعیین ارزش غذایی و قابلیت هضم بقایای ذرت دانه ای در استان کرمان به روش In vivo". سامانه مدیریت نشریات علمی, 3, 12, 1393, 59-64. doi: 10.22092/aasrj.2014.100106
موسوی سعید, سید علی, یزدان پناه, لاله, خوارزمی, مسعود, غلامی, حسین. (1393). 'تعیین ارزش غذایی و قابلیت هضم بقایای ذرت دانه ای در استان کرمان به روش In vivo', سامانه مدیریت نشریات علمی, 3(12), pp. 59-64. doi: 10.22092/aasrj.2014.100106
موسوی سعید, سید علی, یزدان پناه, لاله, خوارزمی, مسعود, غلامی, حسین. تعیین ارزش غذایی و قابلیت هضم بقایای ذرت دانه ای در استان کرمان به روش In vivo. سامانه مدیریت نشریات علمی, 1393; 3(12): 59-64. doi: 10.22092/aasrj.2014.100106

تعیین ارزش غذایی و قابلیت هضم بقایای ذرت دانه ای در استان کرمان به روش In vivo

علوم و فنون دامپروری
مقاله 7، دوره 3، شماره 12، آبان 1393، صفحه 59-64    اصل مقاله (676.98 K)
نوع مقاله: مقاله آموزشی ، پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/aasrj.2014.100106
نویسندگان
سید علی موسوی سعید* 1؛ لاله یزدان پناه2؛ مسعود خوارزمی1؛ حسین غلامی3
1کارشناس مرکز تحقیقات کشاورزی کرمان
2عضو هیات علمی مرکز تحقیقات کشاورزی کرمان
3عضو هیات علمی موسسه تحقیقات علوم دامی کشور
چکیده
از سه منطقه عمده کاشت ذرت دانه‌ای در استان کرمان (شهرستان‌های جیرفت، کهنوج و بافت) از بقایای ذرت نمونه‌ برداری به عمل آمد. مقدار نمونه‌ها به حدی بود که جهت مصرف اختیاری و قابلیت هضم کفایت می‌نمود. پس از خرد کردن نمونه‌ها توسط دستگاه علوفه خرد‌کن از هر نمونه مجدداً نمونه‌برداری گردید. به منظور جبران کمبود پروتئین خام بقایای ذرت دانه‌ای از کنجاله پنبه دانه در حد تامین احتیاجات نگهداری استفاده گردید تا نیتروژن مورد نیاز میکروارگانیزمهای شکمبه تامین گردد. جهت تعیین مصرف اختیاری و ضرائب هضمی ترکیبات خوراک از سه جیره خوراک بقایای ذرت سه شهرستان (بافت، جیرفت و کهنوج) توام با کنجاله پنبه دانه و یک جیره کاه گندم توام با کنجاله پنبه دانه و یک جیره کاه گندم (به‌عنوان ماده خشبی رایج در منطقه) که جمعاً پنج جیره متفاوت می‌شوند، استفاده شد. این جیره‌ها بر روی گوسفند نر بومی با 4 تکرار (4 راس در هر جیره) مورد استفاده قرار گرفت و دام‌ها بطور انفرادی در قفس متابولیک تغذیه شدند. پس از جدا نمودن تاثیر کنجاله پنبه دانه از خوراک بقایای ذرت دانه‌ای میانگین قابلیت هضم ظاهری ترکیبات این خوراک (بقایای ذرت دانه‌ای) به شرح ذیل مشخص گردید:
ماده خشک 065/0± 1/43% ،  پروتئین خام 07/0 ±6/59% ، خاکستر خام 102/0± 3/32% ، فیبر خام 125/0 ±8/35% ، NFE092/0± 5/89%، چربی خام277/0±8/34%، ADF 106/0 ± 5/28%، NDF096/0 ± 5/38%، انرژی126/0 ± 2/44%، ماده آلی 068/0± 9/51. جهت جلوگیری از مصرف انتخابی بقایای ذرت دانه‌ای و کنجاله پنبه دانه توسط دام جیره‌های خوراکی بصورت حبه شده در اختیار دام‌ها قرار گرفتند. میانگین مصرف اختیاری در مورد سه تیمار به شرح زیر مشخص گردید: تیمار 1: 235/1 ، تیمار 2: 063/1 ، تیمار  3: 286/1 کیلوگرم در روز و میانگین مجموع مواد مغذی قابل هضم بقایای ذرت دانه‌ای(TDN) نیز به شرح زیر مشخص گردید: تیمار 1: 61/52، تیمار 2: kg/d 95/59 و تیمار 3: 29/47 درصد. بین کلیه تیمارها از نظر قابلیت هضم مجموع مواد مغذی قابل هضم، چربی خام، عصاره عاری از ازت (NFE)، خاکستر خام و پروتئین خام اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد. اما از نظر قابلیت هضم سایر مواد مغذی همچون مواد آلی، انرژی، دیواره سلولی عاری از همی سلولز، دیواره سلولی، فیبر خام و ماده خشک اختلاف معنی‌دار مشاهده شد(5% p>).
عنوان مقاله [English]
Determination of the nutritive value and digestibility of corn residues in kerman province by invivo technique
نویسندگان [English]
A. Moosavisaid1؛ L. Yazdanpanah2؛ M. Kharazmi1؛ H gholami3
چکیده [English]
For this reason the samples were obtained from three area in kerman province that cartivate corn in large amounts (Giroft, kahnooj, Baft).The amounts of samples were enough for both voluntary consumption and investigation of digestibility. After that samples had been chopped by electric chopper we sampled again from every sample and its chemical compositions were determined with standard methods. Chemical compositions were: Dry matter: %90, Ash: % 6.75 ,Crude protein : % 5.15, Crude fiber: % 41.5 , Crude fat: % 2.23, ADF: % 36.8, Calcium: % 0.51, Phosphorus: % 0.73.To compensate the probable deficiency of crude protein in corn residuals, cotton seed meal was used in maintenance dose to provide necessary nitrogen for rumen microorganisms. To determine voluntary consumption and digestive coefficients of food components five different diets contains of three diets of corn residual from three cities (Baft, Giroft, kahnooj) compound with cotton seed meal and diet of wheat straw (usual diet in the area) were used. Indigenous male sheep’s were fed by these diets with four repetitions. Animals were fed in metabolic cages individually. After separation the effects of cotton seed meal from corn residuals food, average digestibility of this diet (corn residuals) was determined. Dry matter: % 43.1± 0.065, crude protein: % 59.6± 0.07, ash: % 32.3± 0.102, crude fiber: % 35.8± 0.125, NFE: % 89.5± 0.092, crude fat: % 34.8± 0.277, ADF: %28.5± 0.106, NDF: %38.5± 0.096, gross Energy: % 44.2± 0.126, organic matter: % 51.9± 0.068, TDN: %57.1 ±  0.299. To prevent voluntary usage of corn residuals compound with cotton seed meal, diets were plated and then were had within the reach of animals. Average voluntary consumption in three treatments Were: treatment 1: 1.235 kg/d treatment 2: 1.063 kg/d treatment 3: 1.286 kg/d. TDN of corn residuals in respect to wheat straw were: treatment 1: %52.61, treatment 2: %59.95, treatment 3: %47.29. Total digestible nutrients, crude fat, Nitrogen free extract (NFE) didn’t differ significantly in treatments. There were no significant differences between TDN and protein. Also there were no significant differences between protein and ash. But there was significant differences between digestibility of other nutrients such as organic matter, gross energy, acid detergent fiber (ADF), neutral detergent fiber (NDF), crude fiber, dry matter (P< 0.05).
مراجع
  1. سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان کرمان. 1385. آمارنامه استان کرمان. سال زراعی 84..
  2. موسوی، م. ح، غلامی و ع، نیکخواه. 1375. بررسی روش تعیین قابلیت هضم مواد خوراکی با استفاده از حیوان. مجموعه مقالات اولین سمینار پژوهشی تغذیه دام کشور.
    1. Adebowale. E.A. 1988. Maize residues and rumiant feed resources in Nigeria.
    2. AOAC. 1985. Official method of analysis. Association of Official     Analoytical Chemistis,Washington D.C.
    3. Blummel, M and Orskov, E.R.1993. Comparison of invitro gas production and nylon bag degradability of roughages in predicting geed intake in cattle. Animal feed science and Technology. 40:109-199.
    4. E.R.Orskov .2003 Consistency of differences in nutritive value of straw from different varieties in different seasons. The rowett Research Institue. Bucksburn, Aberdeen, Scotland.
      1. Jarrige, R. 1989. Ruminant nutrition. INRA, Paris. France.
      2. Malossini, F. , F. Martillotti. 1971. Excretion of chromic oxide given in different ways and estimation of digestibility. Anim. Sci. 95: 4.
      3. Rahman. S.M.E. 2001. Cattle fattening through urea molasses straw feeding and its effect on intake , growth and carcass characteristics . M.S.C.thesis. dept . Ani- SCI. Bangladesh agricultural university. Mymen sigh. Bangladesh.
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 2,430
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 797


counter
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب