1مربی پژوهش، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان لرستان
2دانشیار، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
چکیده
درمنه ایرانی (Artemisia persica Boiss) با نام محلی جوشن از زمانهای قدیم بهصورت سنتی در درمان ناراحتیهایی چون تب، مالاریا، خونریزی، هپاتیت، انگلهای رودهای، دردهای عصبی، التیام زخمها و اسپاسم مصرف میشود. بهمنظور بررسی تغییرات کمی و کیفی اسانس گونه Artemisia persica در مزرعه و رویشگاه، این گونه در دو منطقه بروجرد و نورآباد کاشته شد. طرح کاشت بهصورت فاکتوریل در قالب بلوکهای تصادفی با 4 تکرار و به روش تقسیم بوته صورت گرفت. در سال دوم و در فصل گلدهی سرشاخههای گلدار از مزارع بروجرد و نورآباد و همزمان از ارتفاعات 2900 متر رشته کوه گرین جمعآوری شدند. اسانس نمونهها به روش تقطیر با آب استخراج شد و بازده اسانس در مزارع نورآباد، بروجرد و رویشگاه بهترتیب 5/0%، 7/0% و (v/w)9/0% بود. تجزیه و شناسایی ترکیبهای تشکیل دهنده اسانس گیاهان مربوط به رویشگاه گرین و دو منطقه کشت بهوسیله دستگاههای GC و GC/MS صورت پذیرفت. لاسینیاتا فورانون E (1/17%)، ارتودوگلاسیا اکسید C (2/13%)، ترانس-پینوکاروئول (2/10%)، پینوکارون (5/8%)، آلفا-پینن (8/5%)، 1و8-سینئول (6/5%) عمدهترین ترکیبهای موجود در Artemisia persicaدر رویشگاه بودند. ماده لاسینیاتا فورانون E در اسانسهای مزارع بروجرد (5/14%) و نورآباد (17%) نیز بیشترین میزان را نسبت به سایر ترکیبها داشت. میزان لاسینیاتا فورانون E در مزارع بروجرد و نورآباد دارای تفاوت معنیداری با یکدیگر بودند (05/0=P). نتایج حاصل از آنالیز دادهها به کمک نرمافزار MSTATC نشان داد که اثر مکان بر میزان اسانس این گونه در 05/0=P معنیدار بود.
Investigating the quality and quantity of essential oil of Artemisia persica Boiss. in field and provenance
نویسندگان [English]
P. Ramak1؛ F. Sefidkon2
1Lorestan Agriculture and Natural Resources Research Center, Iran.
2Research Institute of Forest and Rangelands, Tehran, Iran.
چکیده [English]
Artemisia persica Boiss. is traditionally used for antipyretic, antimalarial, antihemorrhagic antihepatit, anticomplementary, antiulcerogenin and antispasmodic from ancient times. This investigation was carried out for investigating the changes of quantity and quality of essential oil of Artemisia persica in field and provenance. This research started from 1383 and lasted two years. Using randomized complete block design with 4 replication and carried out in 2 locations (Norabad & Brojerd). In second year the aerial parts of plants were collected from Borojerd and Norabad Fields and Garin Mountain at the altitude of 2900 m. Extracted Essential oil by water distillation (3h). The yields of essential oils in Borojerd (0.7%), Norabad (0.5%) and Garin provenance (0.9%) were calculated. Analysis and identification of chemical compositions of the essential oil were performed by GC and GC/MS. In all 31 compounds laciniata furanone E (17/1%), artedouglasia oxide C (13/2%), trans-pinocarveol (10/2%), pinocarvone (8/5%), α-pinene (5/8%), 1,8-cineole (5/6%) were the main components of Artemisia persica in Garin provenance. Laciniata furanone E spread mostly in Borojerd and Norabad fields. Quantity of laciniata furanone E in field of Brojerd compared with Norabad was significantly different at 5% probability level. Analysis of data with MSTATC indicated that the effect of location on essential oil was significantly different at 5% probability level.
کلیدواژهها [English]
Artemisia persica Boiss, essential oil, laciniata furanone E, provenance, Field